• Peiling

Steeds meer kinderen met autisme en ADHD

Niet alleen nieuws, maar ook inspirerende verhalen, opiniestukken en andere interessante content vanuit diverse media.
Gebruikersavatar
Admin
Beheerder
Berichten: 1975
Lid geworden op: 04 jun 2022 13:59
Locatie: Amersfoort
1e diagnose: Autisme
Contacteer:

Steeds meer kinderen met autisme en ADHD

Ongelezen bericht door Admin »

Vroeger had je een of twee heel drukke of heel stille kinderen in de klas. Nu lijkt soms wel de helft te kampen met allerlei psychische stoornissen, die extra zorg vragen.

Hoogleraar orthopedagogiek Ilse Noens (KU Leuven) en ontwikkelingspsycholoog Wim Van den Broeck (VUB) stellen dat het aantal diagnoses van bijvoorbeeld autisme sterk toeneemt. Van den Broeck vertelt bij HLN dat autisme nu tien keer zoveel voorkomt als vroeger: niet een op de duizend maar een op de honderd mensen heeft het.

Afwijken van de norm
Noens legt uit dat dit onder meer komt doordat de definitie verruimd is. Maar het wordt ook beter opgemerkt, vooral bij meisjes bij wie het in eerste instantie minder opvalt. Daarnaast wijst Noens op de veranderde maatschappij. “De diagnose wordt ook steeds vaker gesteld bij kinderen met minder opvallende kenmerken van autisme, die zich onvoldoende staande kunnen houden in onze maatschappij. Die is er niet eenvoudiger op geworden: de druk is groot, zeker voor mensen die minder flexibel zijn, of sociale uitdagingen kennen. Kinderen die afwijken van de norm - in welke zin dan ook - vallen sneller uit.”

Ontwikkelingspsycholoog Wim Van den Broeck (VUB): “Máár ondertussen hebben veel meer kinderen, aan wie je niets opvallend ziet, wel de diagnose. Kinderen die tot de ‘normale variatie’ behoren, zijn we meer en meer gaan beschouwen als kinderen met een probleem of als kinderen die een label nodig hebben."

Handicap
Dat vindt hij niet per se goed. “Je legt op een bepaalde manier iemands identiteit vast. De diagnose wordt een onderdeel van het kind. En dat gaat ver, want bij jonge kinderen ligt hun ontwikkeling nog in grote mate open. Het stempel kan hen daarbij in de weg zitten.”

Ook ziet hij problemen in de klas ontstaan doordat er met zoveel kinderen extra rekening moet worden gehouden. “De maatregelen zorgen er dikwijls voor dat de school, de klas of de leerkracht zich zal aanpassen aan het kind. Als je voor één kind vrijstellingen geeft, heeft dat weinig impact op de rest. Als je dat voor een kwart van de klas gaat doen, is het heel wat anders. Dan zijn er negatieve effecten en is er een kwaliteitsdaling in het onderwijs.”

Maar ook voor het kind zelf is het niet goed. "Sommige huidige maatregelen zorgen ervoor dat je op lange termijn een soort handicap in de hand werkt."

https://www.welingelichtekringen.nl/gez ... -hand.html
Gebruikersavatar
arjen37
Geregistreerde gebruiker
Berichten: 305
Lid geworden op: 19 aug 2022 20:43
Locatie: Sneek
1e diagnose: Autisme
Contacteer:

Re: Steeds meer kinderen met autisme en ADHD

Ongelezen bericht door arjen37 »

De veeleisende maatschappij maakt dat, op jonge leeftijd al, veel mensen buiten de boot vallen. Waar je vroeger wat stil was of juist gewoon druk, heb je tegenwoordig echt wel problemen waar je tegenaan loopt. Nu geven we de kinderen (en volwassenen) een diagnose en hulp, maar feitelijk moet de maatschappij terug naar een rustiger tempo. Eentje waar je jezelf mag zijn.
Alba
Geregistreerde gebruiker
Berichten: 547
Lid geworden op: 12 jun 2022 20:14
1e diagnose: Autisme

Re: Steeds meer kinderen met autisme en ADHD

Ongelezen bericht door Alba »

Ik heb altijd wat moeite met mensen die hun betoog onderbouwen door (of beginnen met) te wijzen op de forse toename van het aantal autismediagnoses. We weten namelijk ook dat de diagnostiek m.b.t. autisme flink verbeterd is. Denk alleen al aan alle meisjes of vrouwen met autisme die in het verleden over het hoofd werden gezien omdat de 'markers' voor autisme te veel uitgingen van de wijze waarop autisme zich bij jongens en mannen manifesteert. En het feit dat je nu misschien een autismelabel krijgt betekent niet dat je in het verleden geen labeltje kreeg. Het kan ook zijn dat je toen een ander labeltje kreeg, dat eigenlijk de lading niet dekte.

Verder zal vast ook de samenleving meer van autisten vergen dan een halve eeuw geleden, maar dat is een gegeven dat je niet meer kunt terugdraaien. Hopen dat de samenleving weer minder snel of complex wordt is hetzelfde als terugverlangen naar een jagers-verzamelaarssamenleving. It's not gonna happen. Dat doet vooral denken aan de eerste stoomlocomotieven, waar iemand een rode vlag vooruit moest lopen, want o zo gevaarlijk die nieuwe machines! (Het mooiste voorbeeld dat ik ooit las, betrof voorschriften voor het gebruik van de eerste auto's in één van de staten van de VS: de bestuurder van een auto was verplicht deze stil te zetten en te demonteren (!) wanneer hij een paard met wagen tegenkwam. Het paard zou immers van de auto kunnen schrikken!)

Wel hoop ik dat de kwaliteit van het onderwijs (en dan vooral van het onderwijzend personeel) weer wat toeneemt. En dat de neiging om daar met protocollen en labels te werken wat afneemt. Ik had zo'n 50 jaar geleden het grote geluk dat ik in de eerste klas lagere school een ervaren juf had die geen enkele moeite had met mijn soms wat afwijkende gedrag. Als ik af en toe plots midden in de les opstond om iets wat mijn aandacht had getrokken weer netjes recht te leggen, vroeg ze wel wat ik ging doen, maar reageerde vervolgens met een "ga je wel weer zitten als je klaar bent?" Het bracht haar totaal niet van haar stuk en haar inschatting dat ik op een gegeven moment vanzelf wel door zou krijgen dat het niet de bedoeling was om zomaar iets anders te gaan doen bleek volkomen terecht. Nu zou ik daarvoor waarschijnlijk al veel sneller een 'rugzakje' hebben gekregen. In die zin kan ik het betoog dat er niet te snel met labeltjes moet worden gesmeten wel volgen. Misschien is het grote manco van de huidige samenleving niet zozeer dat de samenleving sneller en complexer is geworden, maar onze steeds grotere behoefte aan risicoreductie die we proberen te vangen in allerlei protocollen en andere papieren tijgers. Wat dat betreft vond ik het ook wel illustratief dat, als ik mij goed herinner, nu één op de vier Nederlanders op enig moment kampt met iets wat wij 'GGZ-waardig' vinden. Opmerkelijk daarbij was dat veel daarvan ook al geholpen waren met gewoon eens hun 'hart kunnen luchten'. Daar is natuurlijk geen enkele GGZ-wachtlijst tegen opgewassen...
Plaats reactie
  • Vergelijkbare Onderwerpen
    Reacties
    Weergaves
    Laatste bericht