Kan blootstelling in de baarmoeder aan paracetamol autisme en ADHD veroorzaken?

[Admin]

Meer dan 100 families van kinderen met autisme en ADHD klagen bedrijven aan die paracetamol op de markt brengen, Tylenol en een scala aan andere medicijnen. Tylenol-maker Johnson & Johnson, evenals grote retailers die paracetamol gebruiken in hun huismerkproducten, wisten van onderzoek dat prenataal gebruik van paracetamol koppelt aan neurologische ontwikkelingsstoornissen bij kinderen, beweren de families, en hadden waarschuwingen op productetiketten moeten plaatsen.

Uit de gerechtelijke stukken blijkt dat moeders gekweld zijn door schuldgevoelens, ervan overtuigd dat ze door het nemen van een vrij verkrijgbare pijnstiller de handicap van hun kind hebben veroorzaakt. Keer op keer zeggen deze vrouwen dat als ze hadden gedacht dat paracetamol mogelijk schadelijk zou kunnen zijn voor hun baby, ze het gebruik van het medicijn tot een minimum hadden beperkt – of helemaal niet hadden ingenomen.

Het meeste van wat bekend is over paracetamol en zwangerschap is afkomstig van een soort onderzoek dat gegevens doorzoekt op zoek naar correlaties tussen prenatale blootstellingen en ontwikkelingsstoornissen. Wetenschappers hebben onderling ruzie gemaakt over hoeveel gewicht ze moeten toekennen aan deze onderzoeken, die niet waren ontworpen om te bewijzen dat een bepaalde factor – in dit geval paracetamol – ADHD of autisme veroorzaakte.

Het debat bereikte een kookpunt in 2021, toen een groep internationale wetenschappers verklaarde dat het huidige onderzoek, hoe beperkt het ook is, sterkere waarschuwingen over het gebruik van paracetamol tijdens de zwangerschap rechtvaardigt. In een consensusverklaring gepubliceerd in Nature Reviews Endocrinology, riepen de wetenschappers op tot “voorzorgsmaatregel” door gerichte onderzoek en een groter bewustzijn van de potentiële risico’s van het geneesmiddel. Eenennegentig wetenschappers, clinici en volksgezondheidsprofessionals van over de hele wereld hebben zich aangemeld.

Die verklaring was het “opwindende incident” voor de rechtszaken, zei Ashley Keller, een van de oprichters van het advocatenkantoor Keller Postman LLC en een van de hoofdadvocaten van de rechtszaken.

Maar er is een kink in de kabel: de consensusverklaring weerspiegelt in feite niet de mening van veel experts of van enige grote medische organisatie. Hetzelfde Nature-tijdschrift publiceerde drie weerleggingen ondertekend door talrijke beroepsgroepen, maar ook individuele onderzoekers en clinici. Deze critici schreven dat de consensusverklaring gebrekkige gegevens gebruikte om de mogelijke schade van paracetamol te overdrijven en de essentiële rol van het medicijn bij de behandeling van koorts en pijn bagatelliseerde.

Johnson & Johnson heeft die kritiek ter verdediging aangegrepen. De consensusverklaring “is een afwijkende mening van een kleine groep wiens standpunt is verworpen door hun eigen medische organisaties en elke regelgevende instantie om het probleem aan te pakken”, vertelde bedrijfswoordvoerster Melissa Witt in een e-mail aan Undark. gebaseerd op degelijke wetenschap, zei ze, zou miljoenen zwangere vrouwen kunnen schaden.

Dit debat over hoe de paracetamolwetenschap moet worden geïnterpreteerd, vormt de kern van de rechtszaken, en het antwoord heeft ingrijpende implicaties, zowel voor individuen als voor de volksgezondheid. Acetaminophen is een van de meest voorkomende medicijnen ter wereld en in de Verenigde Staten gebruikt tot 65 procent van alle aanstaande moeders het. De zaken zijn geconsolideerd in het zuidelijke district van New York. Als de rechtszaak tot een rechtszaak komt, verwachten advocaten dat tien- tot honderdduizenden gezinnen zich zullen aansluiten.

Het is jammer dat er vragen blijven hangen over de veiligheid van een medicijn dat al 70 jaar bestaat, zegt Christina Chambers, hoogleraar kindergeneeskunde aan de Universiteit van Californië, San Diego en hoofdonderzoeker van een reeks onderzoeken naar blootstelling tijdens de zwangerschap. voor de Organisatie van Teratologie Informatie Specialisten, een beroepsvereniging die advies geeft over het gebruik van medicijnen tijdens zwangerschap en borstvoeding.

In een interview met Undark uitte Chambers zijn twijfels over de consensusverklaring en zei dat als paracetamol enig effect heeft op de ontwikkeling van de foetus, dat effect waarschijnlijk bescheiden zal zijn. Toch voegde ze eraan toe: “Wat deze verzamelde gegevens vereisen, is om beter te studeren.”

Acetaminophen werd ontdekt in 1878, volgens een FDA geschiedenis van baanbrekende medicijnen. Maar pas in de vroege jaren 1950 toonden onderzoekers aan dat de verbinding even goed werkte als de twee populaire pijnstillers van die tijd – aspirine en acetanilide – met minder bijwerkingen. In 1955 kreeg medicijnfabrikant McNeil de goedkeuring van de FDA en lanceerde Tylenol Elixir for Children, waarmee hij reclame maakte “voor kleine heethoofden”. Vier jaar later Johnson & Johnson nam McNeil over en begon in 1975 agressief een “extra sterke” 500 milligram-versie van het medicijn op de markt te brengen voor volwassenen. Aan het begin van de jaren tachtig was Tylenol de best verkopende pijnstiller in de VS.

Paracetamol wordt nu gebruikt in meer dan 600 vrij verkrijgbare en voorgeschreven medicijnen, waaronder combinatieproducten voor slaap, hoest, verkoudheid en allergie.

Tegenwoordig ondergaan nieuwe medicijnen meestal toxiciteitstesten bij dieren voordat onderzoekers hun veiligheid en effectiviteit bij mensen bestuderen, maar zoals veel oudere medicijnen onderging paracetamol niet zo’n grondig proces. “In ’55 deden we geen preklinische tests voor reproductieve veiligheid”, zei Chambers.

Wetenschappers weten wel dat paracetamol in de meeste gevallen de veiligste manier is voor zwangere vrouwen om koorts en pijn te verlichten. “Het niet behandelen van koorts – vooral hoge koorts – kan gevolgen hebben”, vervolgde Chambers. Sterke gegevens van lab dieren en menselijke studies hebben hoge koorts op bepaalde momenten in de zwangerschap in verband gebracht met een verhoogd risico op geboorteafwijkingen en andere foetale afwijkingen. En hoewel het een onderbelicht gebied is, zei ze, wordt chronische pijn geassocieerd met depressieve symptomen, slapeloosheid en andere schade aan de moeder en kan haar zwangerschap nadelig beïnvloeden.

Sommige veelgebruikte vrij verkrijgbare medicijnen behandelen zowel koorts als pijn, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals aspirine, ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve), maar de FDA waarschuwt tegen het gebruik van een van deze na 20 weken zwangerschap omdat deze medicijnen de nieren van de ongeboren baby’s kunnen beschadigen.

Ondertussen hebben andere pijnstillers hun eigen nadelen. Baby’s die tijdens het eerste trimester van de zwangerschap aan opioïden worden blootgesteld, hebben een verhoogd risico op geboorteafwijkingen van de hersenen, ruggengraat en ruggenmerg. Bovendien tonen onderzoeken aan dat regelmatig gebruik van opioïden tijdens de zwangerschap het risico op slechte groei van de foetus, vroeggeboorte, doodgeboorte en ontwenningssyndroom bij pasgeborenen verhoogt.

Medicinale cannabis kan pijn verlichten, en sommige vrouwen beschouwen het misschien als een natuurlijk en daarom veilig alternatief. Maar er zijn zeer weinig gegevens beschikbaar over de korte- en langetermijnresultaten voor moeders en baby’s die worden blootgesteld aan de krachtige producten die vandaag beschikbaar zijn, zei Chambers. Recente studies suggereren dat cannabis het risico op vroeggeboorte en kleinere baby’s verhoogt, maar het is moeilijk om de effecten van andere factoren te onderscheiden. Ze beschreef de legalisering van de drug en de toegenomen maatschappelijke acceptatie als “een enorm experiment dat nu gaande is”.

Voor zwangere vrouwen die koorts of pijn ervaren, wordt paracetamol algemeen gezien als de beste optie. Maar kan het ook schadelijk zijn voor de foetus?

Om deze vraag te beantwoorden, hebben onderzoekers reeds bestaande datasets met gezondheidsinformatie geanalyseerd, op zoek naar verbanden tussen het gebruik van paracetamol tijdens de zwangerschap en neurologische problemen bij kinderen. Dergelijk onderzoek wordt observationeel genoemd en hoewel het nuttig kan zijn, kan deze benadering meestal geen oorzakelijk verband aantonen.

De prevalentie van autisme is gestaag gestegen sinds de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, of DSM, het in 1980 voor het eerst vaststelde als een aparte stoornis. In 2000 werd bij 1 op de 150 kinderen de diagnose autisme gesteld op de leeftijd van acht volgens de Centers for Disease Control and Prevention; in 2020 was het aantal gestegen tot 1 op 36. ADHD-cijfers stegen ook, maar niet zo sterk. In 2019 hadden 6 miljoen kinderen tussen 3 en 17 jaar (9,8 procent) de diagnose ADHD gekregen, vergeleken met 4,4 miljoen kinderen in 2003, volgens CDC-gegevens van een nationale enquête onder ouders.

Veel experts schrijven het grootste deel van die toename toe aan een groter bewustzijn en bredere definities van de stoornissen. Factoren zoals verbeterde overleving van premature baby’s en een trend om later een gezin te stichten, kunnen ook een rol spelen, aangezien zowel vroeggeboorte als oudere ouders in verband worden gebracht met een verhoogd risico op neurologische ontwikkelingsstoornissen.

Begin 2010 raakten onderzoekers ook geïnteresseerd in de vraag of paracetamol, dat zo vaak wordt gebruikt door zwangere vrouwen, de ontwikkeling van de foetus kan beïnvloeden.

In 2014, na een aantal waarnemingen studies suggereerden een mogelijk verband, de Food and Drug Administration begon een formeel proces om gegevens over de kwestie bij te houden. De bevindingen van de eerste beoordeling van het bewijs door het bureau, gebaseerd op beperkte en tegenstrijdige gegevens, waren niet doorslaggevend volgens een Drug Safety Communication werd het volgende jaar gepubliceerd.

Sindsdien hebben onderzoekers uit verschillende landen, waaronder de VS, een gestage stroom observatieonderzoek gepubliceerd. In 2021 kwam een internationale groep onderzoekers samen om het bewijsmateriaal te beoordelen en tot een consensus te komen. “We gingen allemaal zitten en zeiden: het is tijd om dit allemaal samen te voegen; we hebben beoordelingen gedaan, er is meer en meer bewijs, “zei hoofdauteur Ann Bauer, een epidemioloog aan de Universiteit van Massachusetts Lowell. “We vonden allemaal dat het tijd was dat vrouwen deze informatie kregen.”

Van de 29 observationele onderzoeken waarbij 220.000 moeder-kind-paren betrokken waren, brachten er 26 prenataal gebruik van paracetamol in verband met neurologische ontwikkelingsstoornissen, waaronder onder andere ADHD, autisme, taalachterstand, lager IQ en hersenverlamming. Zestien onderzoeken toonden een meer uitgesproken effect bij langdurig gebruik van het medicijn.

Bauer wees erop dat een handvol observationele studies die na de consensusverklaring zijn gepubliceerd, ook een verband suggereren.

De groep gaf toe dat de observatiegegevens niet perfect zijn. De positieve associatie kan voortkomen uit andere factoren, zoals erfelijkheid of de aandoening die de vrouw ertoe bracht het medicijn te nemen. Toch concludeerden de onderzoekers dat het gecombineerde gewicht van de gegevens sterk genoeg was om waarschuwingslabels op paracetamol te rechtvaardigen en voor zorgverleners om vrouwen te waarschuwen voor willekeurig gebruik van het medicijn. De samenleving moet nu handelen, schreven ze, “niet wachten op ondubbelzinnig bewijs dat een chemische stof onze kinderen schade berokkent.”

In de wetenschap is het altijd mogelijk om iets mis te vinden met individuele studies, zei David Møbjerg Kristensen, een professor in de moleculaire biologie aan de Universiteit van Roskilde in Denemarken, een van de consensusauteurs. “Maar het is meer wanneer je alle studies in de rij hebt staan dat je je zorgen begint te maken,” zei hij.

Maar andere experts zeggen dat het misleidend is om zeer beperkte gegevens op elkaar te stapelen en te concluderen dat het als geheel zwaarder weegt.

De paper van het team van Bauer was “onverantwoordelijk gepubliceerd”, zegt Nathaniel DeNicola, een verloskundige-gynaecoloog gevestigd in Orange County, Californië, die hielp bij het beoordelen van het bewijsmateriaal voor het American College of Obstetricians and Gynecologists. “Het weerspiegelde niet het overwicht en het totale gewicht van de gegevens, en het weerspiegelde niet de klinische context.”

DeNicola, die expertise heeft op het gebied van blootstelling aan het milieu en gezondheidsbeleid, wees erop dat consensusauteurs niet veel beoordelingen hebben opgenomen, waaronder die van grote medische organisaties, die verschillende conclusies trokken. Beide ACOG en de Society for Maternal-Fetal Medicine, voor bijvoorbeeld geen duidelijk bewijs gevonden dat paracetamol ontwikkelingsproblemen bij de foetus veroorzaakt en geen reden om het huidige medische advies en de huidige praktijk te wijzigen.

Uiteindelijk deed de FDA dat ook niet. In 2018 heeft het bureau de kwestie voorgelegd aan de Medical Policy and Program Review Council, die toezicht houdt op en richting geeft aan het beleid. De raad vond dat de beschikbare gegevens geen wijzigingen op paracetamoletiketten of updates van de bestaande veiligheidscommunicatie rechtvaardigden, schreef FDA-persvoorlichter Charlie Kohler in een e-mail aan Undark.

Terwijl het bureau het probleem blijft volgen, heeft het het formele volgproces in 2020 afgesloten, zei Kohler, omdat uitgebreide beoordelingen geen solide bewijs konden opleveren voor een verband tussen het medicijn en neurologische ontwikkelingsstoornissen.

Dde gouden standaard voor het begrijpen van het effect van een medicijn is om willekeurig een groep toe te wijzen om het medicijn in te nemen en een andere om een placebo te krijgen, waarbij noch onderzoekers noch deelnemers weten wie wat kreeg tot het einde van de studie. In die gerandomiseerde klinische onderzoeken worden zelden zwangere vrouwen opgenomen vanwege mogelijke risico’s voor de foetus . Als gevolg hiervan vertrouwen paracetamolonderzoekers op observatiestudies en laboratoriumexperimenten, inclusief die welke de effecten van het medicijn op proefdieren testen.

Het kan echter moeilijk zijn om neurologische ontwikkelingsproblemen bij deze dieren te bestuderen. Ten eerste zouden onderzoekers ADHD of autisme bij een muis niet diagnosticeren, hoewel uit sommige onderzoeken blijkt dat muizen die in de baarmoeder worden blootgesteld aan paracetamol meer kans hebben op problemen met leren, geheugen, motorische vaardigheden en sociaal gedrag. Bovendien zijn de biologische mechanismen die leiden tot een diagnose bij mensen complex en worden ze niet goed begrepen, zei Kristensen, dus onderzoekers weten niet waar ze precies op moeten letten als ze de hersenen van proefdieren bestuderen.

Uit onderzoek in reageerbuizen en proefdieren blijkt wel dat paracetamol invloed heeft op verschillende chemische systemen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van de hersenen. “De verbinding doet meerdere verschillende dingen tijdens de ontwikkeling op specifieke tijdstippen wanneer de foetus kwetsbaar is”, zei Kristensen. Maar of deze factoren bijdragen aan neurologische ontwikkelingsproblemen, voegde hij eraan toe, is onduidelijk. Kristensen zei dat hij verwacht binnen het komende jaar gegevens te publiceren die het verband kunnen verduidelijken.

Het is ook moeilijk om te weten wat te denken van het observationele onderzoek, dat volgens DeNicola tal van beperkingen heeft. Veel van de onderzoeken zijn gebaseerd op de herinnering van vrouwen dat ze paracetamol hebben ingenomen, wat weken en zelfs maanden later fout kan zijn, zei hij. En in plaats van een klinische diagnose van de ontwikkelings- of gedragsstoornis van een kind, zijn studies vaak afhankelijk van beoordelingen door ouders en leerkrachten, die soms verschillen.

Een van de grootste problemen met het observationele onderzoek is het niet adequaat controleren van andere factoren die autisme en ADHD veroorzaken, met name erfelijkheid, zei Per Damkier, hoofd onderzoek in klinische farmacologie aan de Universiteit van Zuid-Denemarken en co-auteur van een consensusweerlegging door het European Network of Teratology Information Services. (Teratologie is de studie van ziekten en aandoeningen die aangeboren zijn of bij de geboorte aanwezig zijn.) Gebaseerd op gegevens uit westerse landen, onderzoekers schat dat tot 80 procent van de autisme en tot 90 procent van ADHD voortvloeit uit genen die kinderen van hun ouders hebben geërfd. Als je geen rekening houdt met die enorme factor, zei hij, “zul je onvermijdelijk met misleidende resultaten komen.”

Bijvoorbeeld een studie uit 2017 van kindergeneeskunde die is opgenomen in het origineel Uit een consensusonderzoek bleek dat het gebruik van paracetamol door de vader het risico op ADHD bij een kind net zo sterk verhoogde als het gebruik door de moeder tijdens de zwangerschap. Terwijl de onderzoekers theoretiseren dat paracetamol de werking van de genen van de vaders zou kunnen hebben veranderd, zei Damkier dat de meer waarschijnlijke verklaring is dat de analyse onvoldoende corrigeerde voor erfelijkheid.

De pijn of ziekte die een vrouw ertoe aanzet een pijnstiller te nemen, kan de gegevens ook vertekenen. In hun consensus weerlegging wijzen auteurs van de Organization of Teratology Information Specialists op de lange- uitgevoerd onderzoek van MotherToBaby, waaruit bleek dat in vergelijking met zwangere vrouwen die gedurende korte perioden paracetamol gebruiken, degenen die neem het op langere termijn rapporteer meer psychische aandoeningen te hebben, waaronder depressie en angst, en neem vaker antidepressiva – alle factoren die volgens studies in verband worden gebracht met ADHD en autisme bij kinderen.

In een onderzoek uit 2020, epidemioloog Reem Masarwa, destijds postdoctoraal onderzoeker aan de McGill University in Montreal, en collega’s onderzochten of verstorende factoren zoals erfelijkheid en maternale ziekte het paracetamolonderzoek zouden kunnen beïnvloeden. De groep heranalyseerde gegevens van een meta-analyse die Masarwa twee jaar eerder had gepubliceerd, waarin een 35 procent verhoogd risico op ADHD werd gevonden bij kinderen die werden blootgesteld aan prenatale paracetamol. Deze keer hebben de onderzoekers streng gecorrigeerd voor ouderlijke ADHD en migraine bij de moeder.

Het risico op ADHD is bijna verdwenen.

De consensusauteurs halen twee onderzoeken aan die de beperking overwinnen van het vertrouwen op de herinnering van een moeder aan het gebruik van paracetamol. De eerste, een studie uit 2019, onderzocht navelstrengbloed op sporen van paracetamol en de seconde, gepubliceerd in 2020, gemeten paracetamol bij de eerste stoelgang van baby’s. Beiden ontdekten dat hoe hoger de prenatale blootstelling aan paracetamol, hoe groter de kans dat een kind door een arts wordt gediagnosticeerd met een neurologische ontwikkelingsstoornis.

“Het mooie van de nieuwe studies die uitkomen, is dat hoe beter de studie, hoe sterker de associaties”, aldus Kristensen. “Plots zie je dosisrespons, iets waar we altijd naar op zoek zijn, omdat dat beweert dat er iets biologisch aan de hand is.”

Beide onderzoeken hebben echter ook nadelen. Paracetamol blijft maar een paar uur in het bloed hangen, dus de implicatie van het navelstrengbloedonderzoek is dat een enkele dosis vlak voor de geboorte een dramatisch effect kan hebben op de hersenen van een kind. Veel experts vinden dat resultaat ongeloofwaardig.

Het testen van de stoelgang van een pasgeborene kan een betere maatstaf zijn, omdat wordt aangenomen dat dit het gebruik van paracetamol door de moeder tijdens de laatste twee trimesters van de zwangerschap weerspiegelt. Maar net als bij sommige andere observationele studies, konden de onderzoekers niet verklaren waarom de moeder het medicijn in de eerste plaats nam.

Advocaat van de eiser Ashley Keller zei dat het zijn eerste verantwoordelijkheid is om zijn cliënten te helpen een schadevergoeding te krijgen. Bovendien, zei hij, staat er ook een volksgezondheidsprobleem op het spel, aangezien de vrouwen volledige informatie nodig hebben om weloverwogen beslissingen te nemen.

In april nam de Amerikaanse districtsrechter Denise Cote, die de pre-trial procedure voorzit, de ongebruikelijke stap om federale regelgevers uitnodigen om een mening te geven over de vraag of de wetenschap het rechtvaardigt om een waarschuwing toe te voegen aan paracetamoletiketten over een verband tussen prenatale blootstelling en ADHD en autisme.

De FDA weigerde commentaar te geven op de vraag of het agentschap eind juli mee zou wegen, zoals gevraagd door rechter Cote.

Beweren dat FDA-regelgeving en federale wetten voorkomen dat ze Tylenol-labels veranderen, Johnson & Johnson dringt aan op ontslag. Het bedrijf blijft de wetenschap evalueren en heeft geen enkel bewijs gezien dat het gebruik van paracetamol tijdens de zwangerschap problemen met de ontwikkeling van de foetus veroorzaakt, schreef Witt, de woordvoerder van het bedrijf, in een e-mail. “Toonaangevende medische organisaties zijn het eens met het huidige productetiket waarop duidelijk staat: ‘Als u zwanger bent of borstvoeding geeft, vraag dan voor gebruik een arts om advies.'”

Bauer zei dat de rechtszaken helpen om bekendheid te geven aan het toenemende onderzoek naar de risico’s van paracetamol. Tot nu toe, zei ze, hebben veel vrouwen het medicijn als ‘volkomen onschadelijk’ beschouwd, iets om te nemen ‘wanneer ze zich ongemakkelijk voelen’. Anderen zijn het daar niet mee eens. DeNicola zei dat de vrouwen die hij in zijn praktijk ziet gewetensvol paracetamol gebruiken.

Over één ding is iedereen het eens: de aanbevelingen voor het gebruik van paracetamol, zei DeNicola: “Gebruik het alleen waar aangegeven in de laagste dosis voor de kortste duur.” Dus voor pijn of koorts betekent dat één keer één pil nemen om te zien of de symptomen verminderen, zei hij.

Een ander punt van echte overeenstemming is de behoefte aan meer onderzoek. Bauer zei dat verschillende groepen kijken naar mogelijke mechanismen voor hoe paracetamol de ontwikkeling kan beïnvloeden. “Wat de epidemiologie betreft, is er een vrij perfecte studie die gedaan zou kunnen worden”, zei ze, erop wijzend dat vrouwen met smartphones gemakkelijk kunnen vastleggen wat ze nemen en waarom. “Maar het gaat ons vele, vele jaren kosten, dat is het probleem.”

“Iets dat potentieel zo belangrijk is, niet alleen voor de ontwikkeling van de foetus, maar ook voor de ontwikkeling van de hersenen in de kindertijd, moet worden bestudeerd”, zei DeNicola. “En het moet op een echte manier worden bestudeerd.” Hij zou bijvoorbeeld graag onderzoeken zien die bloedtesten en andere maatregelen tijdens de zwangerschap gebruiken om nauwkeurig de blootstelling te volgen, niet alleen aan paracetamol, maar ook aan stoffen uit het milieu die van groter belang zijn voor de ontwikkeling van de foetus, zoals industriële chemicaliën. En aangezien de hersenen van een baby zich na de geboorte blijven ontwikkelen, zouden studies het gebruik van paracetamol in de kindertijd moeten verklaren – een flagrante omissie in het meeste huidige onderzoek, zei DeNicola.

Op dit moment voert niemand precies dat soort onderzoek uit naar paracetamol.

FDA-woordvoerder Charlie Kohler zei echter dat het bureau een kleine studie uitvoert om te zien hoe het lichaam van mensen het medicijn absorbeert, metaboliseert en uitscheidt. Het bureau plant ook een toxicologisch onderzoek in 2024, in afwachting van goedkeuring van de financiering.

En Chambers zei dat ze een studie coördineert die wordt gefinancierd door de National Institutes of Health van ongeveer 8.000 moeder-kindparen op 25 locaties in de VS. De Healthy Brain and Child Development Study zal informatie verzamelen over prenatale blootstellingen, waaronder paracetamol, en gebruik hersenbeeldvorming en gestandaardiseerde beoordelingen om de hersenontwikkeling bij kinderen te volgen. Onderzoekers zullen jaarlijks gegevens vrijgeven, dus informatie over prenatale blootstelling aan paracetamol zal de komende jaren naar voren komen, zei ze.

Als er iets goeds uit de controverse kan komen, is het dat elk medicijn, vrij verkrijgbaar of niet, rigoureus onderzoek naar veiligheid verdient, zei Chambers – en de samenleving heeft niet geïnvesteerd in het systematisch doen van dat soort onderzoek. Ze wees erop dat hoewel de FDA vereist dat nieuwe medicijnen worden beoordeeld op veiligheid tijdens de zwangerschap, niemand de motivatie heeft om dat te doen voor oude medicijnen zoals paracetamol.

“En daar moeten we mee stoppen”, aldus Chambers. “We moeten dat wiel omdraaien, opletten en het werk doen dat gedaan moet worden.”

https://undark.org/2023/07/10/can-in-ut ... -and-adhd/