• Peiling

Hoe ADHD mijn leven duurder maakt

Niet alleen nieuws, maar ook inspirerende verhalen, opiniestukken en andere interessante content vanuit diverse media.
Gebruikersavatar
Admin
Beheerder
Berichten: 1975
Lid geworden op: 04 jun 2022 13:59
Locatie: Amersfoort
1e diagnose: Autisme
Contacteer:

Hoe ADHD mijn leven duurder maakt

Ongelezen bericht door Admin »

Collega Doreen Hendrikx heeft ADHD en stelt vast dat je meer geld uitgeeft als je dat vierletterwoord naast je naam hebt staan. ADHD-taks, zo heet dat dan.

Ik heb net op een tweedehandswebsite een tafel, vier stoelen, een bed én een zetel gescoord voor in totaal zo’n honderd euro. Een absoluut koopje. Kleine nota in de kantlijn: dat was me nooit gelukt zonder mijn zus. Niet alleen omdat zij interieurarchitecte is, maar vooral omdat ze geen ADHD heeft, en ik wel.

Ik hoor het u al vragen: wat heeft ADHD in hemelsnaam te maken met het feit dat het me niet lukt om tweedehands spullen te kopen? Is ADHD niet dat label dat ze plakken op kinderen die niet stil kunnen zitten en die zich niet kunnen concentreren? Er is meer dan dat. Ik ben zelf nog altijd verrast door de impact die ADHD heeft op zoveel vlakken van mijn leven. Eentje daarvan is de zogenaamde ADHD-taks. Of: hoe het leven op allerlei manieren duurder is voor mensen met ADHD dan voor mensen zonder.

Sommige redenen liggen voor de hand. Dat een verlaagde impulscontrole hebt en dus gemakkelijker geld uitgeeft aan online shoppen bijvoorbeeld. Maar er spelen ook andere factoren. Ik heb intussen geleerd om niet alleen een boodschappenlijstje te maken, maar ook een lijstje van alles wat er nog in mijn koelkast zit. Dat heeft te maken met een gebrekkige objectpermanentie. Ook dat is typisch voor ADHD. Objectpermanentie is de capaciteit om te begrijpen dat objecten nog wel bestaan als je ze niet ziet. Het komt er dus op neer dat in mijn hoofd alles wat ik niet zie, ook niet bestaat. Daardoor geraak ik makkelijk dingen kwijt die ik dan moet vervangen, maar het gaat verder dan dat. Dat er nog pasta ligt in die ene kast die je niet opengetrokken hebt voor je trip naar de supermarkt, dat weet je dus niet meer als je voor het rek staat en aan het nadenken ben over alle ingrediënten die je nodig hebt voor je avondeten. En met een pak pasta is dat nu geen ramp, want dat kan je maanden bewaren, maar met yoghurt of groenten is dat al een heel ander verhaal.

Een lepelberg
Een van de andere minder bekende symptomen van ADHD is de zogenaamde executive dysfunction. Het fenomeen is het makkelijkst uit te leggen met behulp van de lepeltheorie: iedereen heeft een aantal spreekwoordelijke lepels die symbool staan voor de energie die je hebt om je dagdagelijkse activiteiten te doen. Douchen is een lepel. Naar het werk gaan is een lepel. Eten koken is een lepel.

Veel neurodiverse mensen, mensen wiens brein op de een of andere manier net iets anders werkt dus, delen al die activiteiten nog eens op in stukjes, zodat ze verschillende lepels hebben om mee af te rekenen. Zo is koken niet zomaar één lepel, maar zijn dat ook weer verschillende lepels: eentje om groenten snijden, eentje om de volgorde van het recept in de gaten houden, eentje om te roeren zodat er niks aanbrandt, eentje voor het geduldig wachten tot het gaar is. Op een mindere dag maak je zo al snel de keuze om niet te koken, ook al weet je best dat daardoor dingen in je koelkast slecht worden. Gevolg: je bestelt nog gauw een take-out. En hop, de kassa rinkelt nog maar eens en de kosten lopen opnieuw op. Vooral omdat die executive dysfunctie ook bij grotere aankopen een rol speelt.

Natuurlijk wist ik dat ik meubels nodig had, maar zonder mijn zus had ik die nooit tweedehands gekocht. Want hoe blij ik ook ben met mijn meubels, de psychologische drempels waren gewoon te hoog. Elk stuk apart gaan uitzoeken, checken of het geen rommel is, onderhandelen, nadenken hoe je het kan oplappen zodat het in het interieur past, gaan ophalen en al wat er nog meer bij komt kijken. De gedachte alleen al maakt me moe. Dat het me een veelvoud van de prijs had gekost als ik het allemaal nieuw had moeten kopen, daar denk ik niet aan op zo’n moment. Dan weet ik alleen dat ik gewoon meubelen moet hebben en alle energie die ik daarvoor nodig heb al aan mijn dagelijkse activiteiten kwijtspeel.

Het is dan ook niet zo moeilijk om te zien hoe ADHD een impact heeft op je economische situatie. Bovendien is ook nog eens bewezen dat mensen met ADHD systematisch minder goed scoren op testen die peilen naar financieel inzicht.

Echt een vrolijk plaatje is het dus niet, al helpt het al wel als je je zelf bewust bent van het fenomeen. Zodat je eigen wapens kan inzetten. Zo helpt mijn koelkastlijstje me al om geen voedsel te verspillen, maar ook het nauwgezet bijhouden van in- en uitkomsten bleek voor mij al enorm interessant om binnen budget te blijven.

Een goed sociaal vangnet hebben hoort daar ook bij trouwens. Familie die meubels voor je regelt en ze oplapt. Anders had ik nu steeds een tafel met maar één stoel gehad die allebei op instorten stonden.

De Standaard / Doreen Hendrikx
Plaats reactie
  • Vergelijkbare Onderwerpen
    Reacties
    Weergaves
    Laatste bericht