• Peiling

Opinie: Psychiatrie voor het oprapen

Niet alleen nieuws, maar ook inspirerende verhalen, opiniestukken en andere interessante content vanuit diverse media.
Gebruikersavatar
Admin
Beheerder
Berichten: 1975
Lid geworden op: 04 jun 2022 13:59
Locatie: Amersfoort
1e diagnose: Autisme
Contacteer:

Opinie: Psychiatrie voor het oprapen

Ongelezen bericht door Admin »

Als psychiaters onder elkaar verzuchten we regelmatig: ‘Het lijkt wel alsof de ene helft van Nederland ADHD heeft en de andere helft autisme.’ Ook de diagnose trauma is bezig met een razendsnelle opmars, niet in de laatste plaats door de boekjes van de populaire Hongaars-Canadese huisarts Gabor Mate.

In debat gaan over dit precaire onderwerp is haast onmogelijk; je begeeft je in een emotioneel mijnenveld. Het gevolg: we zijn elkaar toenemend psychiatrisch aan het labelen zonder oog voor de nadelen en eventuele risico’s.

Voor veel mensen is een psychiatrische diagnose synoniem met gezien en gehoord worden. Of eindelijk een verklaring krijgen waarom het leven vaak zo tegenzit.

Je kunt geen damesblad openslaan of er staat een zelftest in. Maar ook op de website van een van de grootste ggz-­instellingen van Nederland, PsyQ, kun je via een zelftest van vier (!) vragen ontdekken of er iets mis is met je. Bijvoorbeeld als je ADHD-klachten vermoedt: voel je je onrustig, heb je de neiging eerst te doen en dan pas na te denken en heb je concentratieproblemen? Als je op alle vragen structureel ja antwoordt, krijg je het advies om contact op te nemen met de huisarts, zodat hij je kan doorverwijzen naar: PsyQ.

Dezelfde methode wordt toegepast om mensen te stimuleren autisme bij zichzelf te herkennen. Een paar eenvoudige vragen waar de gemiddelde Nederlander al snel ‘ja’ op antwoordt. Ik in elk geval wel want: ik houd van voorspelbaarheid, heb soms moeite met sociale contacten en heb een interesse waar ik ‘bovengemiddeld’ veel tijd aan besteed, namelijk vioolspelen.

Helaas leert de ervaring dat als je eenmaal bij de ggz binnenloopt, de kans bijna honderd procent is dat je mét diagnose weer naar buiten komt. Kortom, een dubieus verdienmodel, waar vooral ernstig psychiatrische patiënten de dupe van worden, omdat er maar één zak geld is en behandelaren zich niet kunnen vermenigvuldigen. Daarnaast is het idioot om de toch al overbelaste huisarts op deze manier in te zetten voor het ronselen van klandizie.

De kans is bijna honderd procent dat je mét diagnose weer naar buiten komt
Kwistig strooien met de diagnose ‘trauma’ – iets anders dan het klassieke PTSS – is eveneens problematisch. Deze term is weinig specifiek, vaak onderliggend aan psychiatrisch lijden of maakt kwetsbaar voor aandoeningen zoals depressie of borderlinepersoonlijkheidsstoornis. Je kunt je ook afvragen of we niet allemaal ‘trauma’ hebben meegemaakt, omdat ‘trauma’ nou eenmaal bij het leven hoort. Voor je het weet val je in handen van een van de zelfbenoemde traumacoaches die het mentaal kwakzalven niet schuwen met alle gevaren van dien, zoals delay in diagnostiek.

Al deze grofmazige containerbegrippen vormen voor sommigen een noodzakelijk houvast in tijden van grote maatschappelijke druk, maar kunnen zelfinzicht ook juist in de weg staan.

Collega Bram de Ridder schreef in De jonge psychiater terecht dat we te makkelijk gebruikmaken van ‘weettaal’ en cirkelredeneringen. ‘Ik kan er niet tegen dat je onze afspraak afzegt, dat komt door mijn autisme.’ Of: ‘Ik ben te laat door mijn ADHD.’ Je gedrag verklaren door je ‘diagnose’ in plaats van gewoon verantwoordelijkheid te nemen.

Psychiatrie is een serieus vak dat niet misbruikt mag worden als verdienmodel of modern vijgenblad, daar is werkelijk niemand bij gebaat.

https://www.medischcontact.nl/opinie/bl ... et-oprapen
Plaats reactie