Autisme in combinatie met een hoog IQ verhoogt het risico op zelfmoordgedachten

[Admin]

Een recente studie uitgevoerd door de Universiteit van Iowa toont aan dat kinderen met autisme en een hoog IQ een verhoogd risico lopen op suïcidale gedachten en zelfmoordgedrag. Voor deze studie hebben de onderzoekers bijna 6.500 kinderen tussen 6 en 17 jaar oud geanalyseerd, die deelnamen aan een landelijke enquête over gezondheid en welzijn. Uit de resultaten bleek dat kinderen met autisme en een IQ van 100 of hoger bijna negen keer meer kans hadden op suïcidale gedachten vergeleken met kinderen zonder autisme. Bovendien hadden kinderen met autisme en een hoog IQ bijna vijf keer meer kans om een zelfmoordpoging te doen.

De onderzoekers suggereren dat de combinatie van autisme en een hoog IQ bij deze kinderen kan leiden tot gevoelens van isolement en een gebrek aan sociale steun, waardoor ze vatbaarder zijn voor psychische problemen en suïcidale gedachten. Het hebben van autisme kan ertoe leiden dat kinderen zich anders voelen dan hun leeftijdsgenoten en moeite hebben om sociale interacties aan te gaan. Bovendien kan een hoog IQ het voor kinderen moeilijker maken om verbinding te maken met anderen omdat ze zich intellectueel anders kunnen voelen.

Het is belangrijk dat clinici en zorgverleners zich bewust zijn van dit verhoogde risico op suïcidaal gedrag bij kinderen met autisme en een hoog IQ, en passende interventies bieden om hen te ondersteunen. Er moet meer onderzoek worden gedaan om de specifieke factoren te begrijpen die bijdragen aan het verhoogde risico op zelfmoordgedachten en -gedrag bij deze kinderen, zodat effectievere preventie- en interventiestrategieën kunnen worden ontwikkeld. Het is essentieel dat we kinderen met autisme en een hoog IQ helpen om hun sterke kanten te benutten en hun zelfvertrouwen te vergroten, terwijl we tegelijkertijd de nodige ondersteuning bieden om hun kwetsbaarheden te verminderen.

https://medicine.uiowa.edu/content/auti ... l-thoughts

Denk je aan zelfmoord?
We zijn er voor je.
Je kunt met ons geheel anoniem bellen of chatten.
Bel gratis 0800-0113
www.113.nl

[Jennie5]

Wil nou niet beweren een hoog IQ te hebben, heb wel geneeskunde en gedeelte psychologie (ad universiteit) gestudeerd.
Wel zeer herkenbaar verhaal. Was best populair, maar voelde me eenzaam, angstig, onbegrepen etc.
Werd verscheidende keren depressief, zelfmoordgedachten en meerdere suicidepogingen.
Voor anderen ook herkenbaar?

[Alba]

Denk je aan zelfmoord?
We zijn er voor je.
Je kunt met ons geheel anoniem bellen of chatten.
Bel gratis 0800-0113
www.113.nl

Ik heb hier altijd mixed feelings bij. Enerzijds snap ik het, maar het maakt van een zelfgekozen einde ook iets volledig onbespreekbaars. Het leven is niet iets wat ten koste van alles beschermd moet worden. Mits de keuze om eruit te stappen maar voldoende in vrijheid wordt genomen, zou die keuze meer gerespecteerd moeten worden in plaats van uit alle macht te worden tegengewerkt.

Het zou gewoon mogelijk moeten zijn om - met bepaalde waarborgen om misbruik of al te overhaaste beslissingen te voorkomen - bij de apotheek een veilig dodelijk middel te verkrijgen. Het wordt tijd om die ergerlijke judeo-christelijke erfenis nu eens echt naar de prullenbak te verwijzen. En laten we eerlijk zijn: het is niet alsof er te weinig mensen op deze planeet zijn.

[MARCDC]

De psychiater die de diagnose van mijn autisme heeft gesteld vertelde me dat er blijkbaar ook een belangrijke factor 'monkey see - monkey do' is.
Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd, wat ik echt wel op prijs stel van hem, respect.
Dan is er ook nog de man van de zus van mijn moeder, en de zoon van die twee... mijn moeder heeft dan verder nog één zus, die man leeft nog .
Dan is er ook nog de zoon van mijn broer... daar heb ik dan wel wat gemengde gevoelens bij, ze hebben een tweeling op de wereld gezet met IVF, zwanger raken lukte niet goed... wilden hun genen hen daar een boodschap mee geven? De andere van de tweeling had eerder ook al een poging gedaan.
Mijn beste vriend zijn vrouw heeft ook zelfmoord gepleegd. Dan zeg ik hem: het is haar keuze, moeten we respecteren. Ook bij hem heeft dat zijn leven eerder positief beïnvloed, contact met zijn zoon en kleinkinderen was verbroken door haar bizar gedrag, zoon voelde zich ook niet goed in z'n vel en wou dat dan niet als voorbeeld aan zijn kinderen laten zien, en nu is dat contact terug en heeft die gast rust.

Wie weet verlangen autisten met een laag IQ ook wel naar vergetelheid maar lees je er minder over omdat ze het gewoon niet zelf komen zeggen?

[EgoSum]

Ik heb hier altijd mixed feelings bij. Enerzijds snap ik het, maar het maakt van een zelfgekozen einde ook iets volledig onbespreekbaars. Het leven is niet iets wat ten koste van alles beschermd moet worden. Mits de keuze om eruit te stappen maar voldoende in vrijheid wordt genomen, zou die keuze meer gerespecteerd moeten worden in plaats van uit alle macht te worden tegengewerkt.

Het zou gewoon mogelijk moeten zijn om - met bepaalde waarborgen om misbruik of al te overhaaste beslissingen te voorkomen - bij de apotheek een veilig dodelijk middel te verkrijgen. Het wordt tijd om die ergerlijke judeo-christelijke erfenis nu eens echt naar de prullenbak te verwijzen. En laten we eerlijk zijn: het is niet alsof er te weinig mensen op deze planeet zijn.

Deels mee eens, dat het iemands eigen keuze is en je het dan beter kunt faciliteren ipv dat mensen gekke capriolen gaan uithalen (voor een trein springen, een vliegtuig met medepassagiers laten neerstorten etc).

Het is natuurlijk wel zo dat voordat iemand echt een einde aan zijn leven maakt, er een hele zwarte periode aan vooraf gaat. Misschien zelfs al een paar keer op het punt heeft gestaan maar niet durfde. Mensen die dat nummer bellen, bellen uit eigen beweging, dus zoeken hulp.

Ik ben zelf ook niet bang voor de dood, wel voor de weg er naar toe.

[Alba]

Het is natuurlijk wel zo dat voordat iemand echt een einde aan zijn leven maakt, er een hele zwarte periode aan vooraf gaat.

Dan kan inderdaad zo zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Het kan ook een 'positieve' keuze zijn. Het is juist de neiging om zelfdoding meteen als wanhoopsdaad te zien, die zelfdoding zo onbespreekbaar maakt.

Ik kan me niet herinneren of het 0800-nummer ook in beeld kwam bij de dubbeleuthanasie van Van Agt en zijn vrouw, maar zo gek is het vaak wel. Het narratief van de "en gij zult tot het gaatje doorleven"-club is wel héél erg dominant in Nederland.

[EgoSum]

Het is natuurlijk wel zo dat voordat iemand echt een einde aan zijn leven maakt, er een hele zwarte periode aan vooraf gaat.

Dan kan inderdaad zo zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Het kan ook een 'positieve' keuze zijn. Het is juist de neiging om zelfdoding meteen als wanhoopsdaad te zien, die zelfdoding zo onbespreekbaar maakt.

Ik kan me niet herinneren of het 0800-nummer ook in beeld kwam bij de dubbeleuthanasie van Van Agt en zijn vrouw, maar zo gek is het vaak wel. Het narratief van de "en gij zult tot het gaatje doorleven"-club is wel héél erg dominant in Nederland.

Zou kunnen dat het bij sommigen niet zo zwart is. Meer van EINDE-LIJK
(incl woordgrap...)

Maar die mensen zullen dat nummer ook niet bellen denk ik. De mensen die bellen zijn wanhopig en willen eigenlijk niet, maar zien geen uitweg. Maar dat is mijn bescheiden mening.

Als je dood bent, ben je niet meer. Dus dan verkies je dat boven het leven dat je hebt. Dan lijkt mij toch dat er iets niet in orde is. Als dit iets is dat niet veranderd kan worden (hoge leeftijd, ongeneeslijk ziek), dan zou het gefaciliteerd moeten worden. Maar wel na een gesprek met een psycholoog gespecialiseerd hierin.

[Alba]

Het is natuurlijk wel zo dat voordat iemand echt een einde aan zijn leven maakt, er een hele zwarte periode aan vooraf gaat.

Dan kan inderdaad zo zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Het kan ook een 'positieve' keuze zijn. Het is juist de neiging om zelfdoding meteen als wanhoopsdaad te zien, die zelfdoding zo onbespreekbaar maakt.

Ik kan me niet herinneren of het 0800-nummer ook in beeld kwam bij de dubbeleuthanasie van Van Agt en zijn vrouw, maar zo gek is het vaak wel. Het narratief van de "en gij zult tot het gaatje doorleven"-club is wel héél erg dominant in Nederland.

Zou kunnen dat het bij sommigen niet zo zwart is. Meer van EINDE-LIJK
(incl woordgrap...)

Maar die mensen zullen dat nummer ook niet bellen denk ik. De mensen die bellen zijn wanhopig en willen eigenlijk niet, maar zien geen uitweg. Maar dat is mijn bescheiden mening.

Als je dood bent, ben je niet meer. Dus dan verkies je dat boven het leven dat je hebt. Dan lijkt mij toch dat er iets niet in orde is. Als dit iets is dat niet veranderd kan worden (hoge leeftijd, ongeneeslijk ziek), dan zou het gefaciliteerd moeten worden. Maar wel na een gesprek met een psycholoog gespecialiseerd hierin.

De vraag is waarom er iets niet in orde zou zijn als je de dood boven het leven verkiest? Is het werkelijk zo moeilijk voor te stellen dat er mensen zijn die - na verloop van tijd of juist een groot deel van hun leven - denken: wat mot ik ermee?! Dat het leven (ook voor de 'bezitter' ervan) iets waardevols zou moeten zijn is stupide judeo-christelijke bullshit. Of voor zwevers, take your pick. Prima als mensen daarin geloven, maar val mij niet met die onzin voor IQ's <80 lastig.

Ik vind het zelf hoogst beledigend om altijd weer dat kut 0800-nummer in beeld te zien als iemand zichzelf van kant gemaakt heeft. Het is nogal niet-inclusief jegens mensen die er niet zo christelijk huilie-huilie in staan, en die juist nergens terecht kunnen voor degelijk advies hoe het beste een einde aan je leven te maken. Ik kan daar echt flink nijdig om worden, juist omdat ik door mijn autisme helaas blijf hangen op het (voor mij enorme, maar voor anderen vast kleine) hobbeltje hoe ik het moet aanpakken.

Elk abonnement moet je kunnen opzeggen, ook het ongevraagde abonnement op het leven. En zoals voor alle abonnementen geldt, mag de opzegging ervan niet moeilijker zijn dan het aangaan ervan. Ergo: waar blijft het 0800-nummer waar je terecht kunt voor beëindiging van je leven?

(En die domme, respectloze woordgrappen kun je steken waar de zon niet schijnt.)

[Marcel]

Gezellige reactie Alba.
Ik begrijp je toon in het geheel niet. En de inhoud ook niet.
De gedachte van ergosum is goed te volgen. Als je een einde aan je leven wilt maken is er iets mis. Dat heeft met huilie huilie of joods christelijke waarden niet perse iets van doen. Los van iemands opvoeding zal iemand willen blijven leven. Dat is de reden waarom we eten en drinken. Waarom je verwijst naar een IQ kleiner dan 80 ontgaat me al helemaal. Mensen die er anders in staan zijn dom?

Iedereen die zin in de dag heeft zal beamen dat dat een heerlijk gevoel is. Daar maak je normaal gesproken geen einde aan. Er is iets niet in de haak als je dat toch wilt. Kan ik prima volgen en dit lijkt toch ook echt de realiteit.
Ik vind zieke oude stelletjes die voor euthanasie kiezen daar helemaal geen uitzondering op: oud worden klinkt leuk, maar is het niet altijd.

[Alba]

Het dringt kennelijk maar niet tot jullie door dat er - ik trek maar even een parallel - mensen zijn voor wie 'beste reizigers' i.p.v. 'dames en heren' wel belangrijk is. En voor mij is belangrijk dat bij mij de afwezigheid van een behoefte tot leven niet meteen als iets uit DSM 5 wordt gezien. En ik heb er inmiddels inderdaad geen enkel probleem meer mee om mensen die zichzelf als de enige maat der dingen zien, voor dom uit te maken.

[Marcel]

Tsja, je kan de afwezigheid van een behoefte tot leven gelijkstellen aan de afwezigheid van een behoefte aan drop, maar ik weet niet of dat klopt. Wat 'beste reizigers' hier mee te maken heeft ontgaat me. Je lijkt te suggereren dat mensen die in de war zijn over hun geslacht per se geen behoefte aan leven hebben?

Mensen dom noemen is paradoxaal genoeg nooit erg slim. Misschien doe je dan precies wat je de ander verwijt: jezelf tot de maat der dingen verheffen.

[Alba]

Wat 'beste reizigers' hier mee te maken heeft ontgaat me. Je lijkt te suggereren dat mensen die in de war zijn over hun geslacht per se geen behoefte aan leven hebben?

Je reactie is een mooie illustratie van wat ik bedoelde: dat je hier spreekt over mensen die 'in de war zijn over hun geslacht' geeft al aan hoe je hier kennelijk in staat. En verder ga ik hier een punt zetten, het is toch zinloos. Het maakt niet uit of het over sport of zelfdoding gaat, voor jou bestaat alleen maar jouw eigen visie.

Overigens lijd ik inderdaad ook aan een afwezigheid van de behoefte aan drop, dus je bent hier mogelijk iets op het spoor.

[Marcel]

Wat prikkelbaar allemaal alba. Voor zover ik kan zien ben jij degene die last heeft van andere standpunten dan het jouwe. Eerst met ergosum en nu weer met mij. Je blaast nogal hoog van de toren over 'mensen die zichzelf als de maat der dingen zien', maar vindt jezelf precies dat: de maat der dingen.

En overigens zeg ik inderdaad 'in de war'. Ik denk dat er de laatste jaren wel meer mensen in de war zijn, maar los daarvan is er in het leven van iemand die vindt dat hij of zij het verkeerde lichaam heeft iets mis. En dat laatste ontken jij.

[Alba]

Voor zover ik kan zien ben jij degene die last heeft van andere standpunten dan het jouwe.

Dat klopt, maar niet van 'standpunten' in meervoud. Ik heb last van het dominante standpunt, dat geen ruimte laat voor de (vast kleine) minderheid die een zelfgekozen einde niet als een suboptimale keus ziet. Ik snap dat je het graag tot een jij-bak wilt maken, maar als er iets is waar minderheden zich vaak maar al te goed van bewust zijn, is het dat er meer dan één visie mogelijk is. De meerderheid / het dominante narratief herinnert je daar maar al te zeer aan.

En overigens zeg ik inderdaad 'in de war'. Ik denk dat er de laatste jaren wel meer mensen in de war zijn, maar los daarvan is er in het leven van iemand die vindt dat hij of zij het verkeerde lichaam heeft iets mis. En dat laatste ontken jij.

'Dat laatste' is nog niet ter sprake geweest, dus je conclusie over wat ik wel of niet ontken lijkt mij wat voorbarig.

'In de war' komt op mij nogal beledigend over, alsof het niet mogelijk is dat de persoon in kwestie zelf geen enkele twijfel (meer) heeft over de eigen identiteit.

[EgoSum]

De vraag is waarom er iets niet in orde zou zijn als je de dood boven het leven verkiest? Is het werkelijk zo moeilijk voor te stellen dat er mensen zijn die - na verloop van tijd of juist een groot deel van hun leven - denken: wat mot ik ermee?! Dat het leven (ook voor de 'bezitter' ervan) iets waardevols zou moeten zijn is stupide judeo-christelijke bullshit. Of voor zwevers, take your pick. Prima als mensen daarin geloven, maar val mij niet met die onzin voor IQ's <80 lastig.

Ik vind het zelf hoogst beledigend om altijd weer dat kut 0800-nummer in beeld te zien als iemand zichzelf van kant gemaakt heeft. Het is nogal niet-inclusief jegens mensen die er niet zo christelijk huilie-huilie in staan, en die juist nergens terecht kunnen voor degelijk advies hoe het beste een einde aan je leven te maken. Ik kan daar echt flink nijdig om worden, juist omdat ik door mijn autisme helaas blijf hangen op het (voor mij enorme, maar voor anderen vast kleine) hobbeltje hoe ik het moet aanpakken.

Elk abonnement moet je kunnen opzeggen, ook het ongevraagde abonnement op het leven. En zoals voor alle abonnementen geldt, mag de opzegging ervan niet moeilijker zijn dan het aangaan ervan. Ergo: waar blijft het 0800-nummer waar je terecht kunt voor beëindiging van je leven?

(En die domme, respectloze woordgrappen kun je steken waar de zon niet schijnt.)

Als ik een gevoelige snaar heb geraakt, dan spijt me dat, dat was niet de bedoeling. Maar dan had je dat ook gewoon even kunnen zeggen.

Ik vind het wel jammer dat je op de man gaat spelen over iets wat een vruchtbare discussie kan zijn. Je dicht mij eigenschappen en overtuigingen toe op basis van wat jij in die paar regels meent te lezen.

Volgens mij gelden er op dit forum ook enkele regels, waar je akkoord mee gaat als je een account aanmaakt. Misschien moet je die nog eens doorlezen.

[Alba]

Volgens mij gelden er op dit forum ook enkele regels, waar je akkoord mee gaat als je een account aanmaakt. Misschien moet je die nog eens doorlezen.

Niet nodig, die ken ik heel goed. En daar staat ook in dat je mijn bericht kunt melden als je vindt dat ik de forumregels heb geschonden, in plaats van daarover met de opsteller van het bericht in discussie te gaan.

Verder reageerde ik misschien inderdaad wat te boos, maar ik heb in datzelfde bericht ook aangegeven waarom het mij raakt. En je woordspeling was op dat moment gewoon even iets te veel van het goede. In elk geval droeg het voor mij niet bij aan het ontstaan van een vruchtbare discussie.

[Marcel]

Voor zover ik kan zien ben jij degene die last heeft van andere standpunten dan het jouwe.

Dat klopt, maar niet van 'standpunten' in meervoud. Ik heb last van het dominante standpunt, dat geen ruimte laat voor de (vast kleine) minderheid die een zelfgekozen einde niet als een suboptimale keus ziet. Ik snap dat je het graag tot een jij-bak wilt maken, maar als er iets is waar minderheden zich vaak maar al te goed van bewust zijn, is het dat er meer dan één visie mogelijk is. De meerderheid / het dominante narratief herinnert je daar maar al te zeer aan.

En overigens zeg ik inderdaad 'in de war'. Ik denk dat er de laatste jaren wel meer mensen in de war zijn, maar los daarvan is er in het leven van iemand die vindt dat hij of zij het verkeerde lichaam heeft iets mis. En dat laatste ontken jij.

'Dat laatste' is nog niet ter sprake geweest, dus je conclusie over wat ik wel of niet ontken lijkt mij wat voorbarig.

'In de war' komt op mij nogal beledigend over, alsof het niet mogelijk is dat de persoon in kwestie zelf geen enkele twijfel (meer) heeft over de eigen identiteit.

Ik kan helemaal niet zeggen dat ik het zie als een suboptimale keuze. Ik betwijfel ook of ergosum dat bedoelt. Gegeven de omstandigheden kan het heel goed een optimale keuze zijn. Maar ik ben het eens met ergosum dat er iets mis is, er iets mist als iemand de keuze maakt voor zelfdoding. En dan heb ik het niet over iemand van 90 die het wel mooi geweest vindt.
Ik bedoel 'in de war' niet beledigend. Eerder relativerend. Ik neem al dat getwijfel over gender en seksuele oriëntatie niet zo verschrikkelijk serieus. Mensen moeten vooral lekker zijn wie ze willen zijn en seks hebben met wie ze willen. Daar hoeven ze bij de NS de teksten niet voor aan te passen (maar het mag best) en een gender neutraal toilet hoeft van mij ook niet (maar het mag van mij best).

En dat jij last hebt van het dominante standpunt. Tsja. Je bent wat snel met conclusies. Ik denk niet dat ik dat standpunt vertegenwoordig. Ik zou niet eens weten waar je het over hebt. Het kan natuurlijk ook prima dat jij denkt ergens last van te hebben. Ik sluit dat gezien het tempo waarin je oordeelt weer bijdraait en weer oordeelt niet uit.

[Yidzqe]

@ alba, je hebt bericht

[EgoSum]

Niet nodig, die ken ik heel goed. En daar staat ook in dat je mijn bericht kunt melden als je vindt dat ik de forumregels heb geschonden, in plaats van daarover met de opsteller van het bericht in discussie te gaan.

Verder reageerde ik misschien inderdaad wat te boos, maar ik heb in datzelfde bericht ook aangegeven waarom het mij raakt. En je woordspeling was op dat moment gewoon even iets te veel van het goede. In elk geval droeg het voor mij niet bij aan het ontstaan van een vruchtbare discussie.

Ik vond het wat overdreven om hiervoor een melding te doen.

[EgoSum]

Ik kan helemaal niet zeggen dat ik het zie als een suboptimale keuze. Ik betwijfel ook of ergosum dat bedoelt. Gegeven de omstandigheden kan het heel goed een optimale keuze zijn. Maar ik ben het eens met ergosum dat er iets mis is, er iets mist als iemand de keuze maakt voor zelfdoding. En dan heb ik het niet over iemand van 90 die het wel mooi geweest vindt.
Ik bedoel 'in de war' niet beledigend. Eerder relativerend. Ik neem al dat getwijfel over gender en seksuele oriëntatie niet zo verschrikkelijk serieus. Mensen moeten vooral lekker zijn wie ze willen zijn en seks hebben met wie ze willen. Daar hoeven ze bij de NS de teksten niet voor aan te passen (maar het mag best) en een gender neutraal toilet hoeft van mij ook niet (maar het mag van mij best).

Er kunnen veel verschillende redenen zijn waarom iemand een einde aan zijn leven wil maken, veelal door ondraaglijk lijden.

Als je op een jonge leeftijd gewoon klaar bent met leven zoals Alba beschrijft, dan vind ik ook dat dat mogelijk moet zijn. Maar het is niet zo vreemd om dan eerst met een gespecialiseerde psycholoog te praten... omdat er vele andere redenen kunnen zijn. Maar uiteindelijk moet de keuze bij de persoon zelf liggen, zolang die nog bij vol bewustzijn is en zelf keuzes kan maken. Dat heeft overigens niets met Christelijke overtuiging te maken.