Over de hele wereld sterven te veel mensen vroegtijdig als gevolg van zelfmoord en de fysieke aandoeningen die verband houden met psychische problemen en mentale nood. Het doel van dit artikel is om de vertaling van bewijsmateriaal naar prioritair beleid te bevorderen om deze ongelijkheid te verminderen.
De onderzoeksorganisatie op het gebied van geestelijke gezondheid, MQ Mental Health Research, heeft een internationale groep deskundigen bijeengeroepen die gebruik heeft gemaakt van routekaartmethoden en bewijsmateriaal om belangrijke factoren, mechanismen en oplossingen te identificeren voor vroegtijdige sterfte in het sociale-ecologische systeem.
Belangrijkste risicofactoren en mechanismen
Er zijn 12 belangrijke overkoepelende risicofactoren en mechanismen geïdentificeerd, waarbij meer overeenkomsten dan verschillen worden waargenomen tussen zelfmoord en fysieke comorbiditeiten. Deze risicofactoren en mechanismen hebben betrekking op zowel de geestelijke gezondheid als de lichamelijke gezondheid. Voorbeelden hiervan zijn een gebrek aan toegankelijke, geïntegreerde eerstelijnszorg, stigma rondom psychische aandoeningen, ongelijkheid op het gebied van inkomen, gender en ras, en beperkte toegang tot middelen om zelfmoord te plegen.
Oplossingen voor actie
Ook zijn er 18 haalbare oplossingen geïdentificeerd die gebaseerd zijn op drie organiserende principes: de integratie van geestelijke en lichamelijke gezondheidszorg, de prioritering van preventie in combinatie met het versterken van de behandeling, en het optimaliseren van synergieën in interventies op verschillende sociale-ecologische niveaus en in verschillende stadia van het interventieproces. Enkele van deze oplossingen zijn:
Toegankelijke en geïntegreerde eerstelijnszorg van hoge kwaliteit, waarbij zowel de geestelijke als de lichamelijke gezondheid van de patiënt worden behandeld.
Vroegtijdige interventies in het leven van mensen, op de werkplek en in de gemeenschap, die worden ontworpen in samenwerking met de doelgroep zelf.
Decriminalisering van zelfmoord en beperking van de toegang tot dodelijke middelen.
Vermindering van het stigma rondom psychische aandoeningen.
Bestrijding van inkomensongelijkheid, genderongelijkheid en raciale ongelijkheid.
Toename van investeringen in geestelijke gezondheidszorg en preventieprogramma’s.
Het is nu tijd om in actie te komen. We moeten onze gezondheidszorgsystemen herbouwen, profiteren van veranderingen in financieringslandschappen en de effecten van stigma, discriminatie, marginalisatie, gendergeweld en victimisatie aanpakken.
Het integreren van geestelijke en lichamelijke gezondheidszorg is van cruciaal belang. Door deze twee aspecten van gezondheid samen te brengen, kunnen we een alomvattende aanpak bieden die zowel psychische aandoeningen als fysieke comorbiditeiten aanpakt. Dit betekent dat patiënten toegang moeten hebben tot hoogwaardige geïntegreerde zorg, waarbij zowel hun mentale als fysieke gezondheid wordt behandeld.
Preventie moet worden geprioriteerd en tegelijkertijd moeten behandelingen worden versterkt. Dit betekent dat we moeten investeren in programma’s die vroegtijdige interventie mogelijk maken, zowel in het leven van mensen als op de werkplek en in de gemeenschap. Deze interventies moeten worden ontworpen in samenwerking met degenen voor wie ze bedoeld zijn, zodat ze effectief aansluiten bij de behoeften van individuen en gemeenschappen.
Daarnaast moeten we ons richten op het verminderen van stigma rondom psychische aandoeningen. Stigma creëert barrières voor mensen om hulp te zoeken en kan leiden tot sociale uitsluiting. We moeten werken aan het bevorderen van begrip, empathie en acceptatie, zodat mensen zich vrij voelen om hun mentale gezondheid te bespreken en tijdig hulp te zoeken.
Het verminderen van ongelijkheid op het gebied van inkomen, gender en ras is ook van essentieel belang. Sociale determinanten van gezondheid hebben een aanzienlijke invloed op het welzijn van individuen en gemeenschappen. Door te werken aan het verminderen van ongelijkheden en het bevorderen van gelijke kansen, kunnen we de gezondheidsresultaten verbeteren en vroegtijdige sterfte verminderen.
Ten slotte is het van cruciaal belang om te investeren in geestelijke gezondheidszorg en preventieprogramma’s. Dit omvat het vergroten van de toegang tot kwalitatieve zorg, het trainen van professionals op het gebied van geestelijke gezondheid en het ondersteunen van onderzoek naar nieuwe behandelmethoden en preventiestrategieën.
In conclusie, om vroegtijdige sterfte door zelfmoord en psychische aandoeningen te verminderen, moeten we actie ondernemen. Door de integratie van geestelijke en lichamelijke gezondheidszorg, het prioriteren van preventie, het verminderen van stigma en ongelijkheid, en het investeren in geestelijke gezondheidszorg, kunnen we een positieve verandering teweegbrengen en het welzijn van individuen en gemeenschappen verbeteren.