‘Managers zijn niet tegen autisten, maar ze moeten wel mee gaan borrelen’

[Admin]

Die mensen kunnen zich toch wel aanpassen? Dat is de standaardreactie van managers op ADHD'ers, autisten of andere neurodivergente medewerkers. Nee, het is aan de managers om te zorgen voor die afstemming. 'En daar heeft iedereen baat bij', aldus Saskia Schepers.

Lees hier verder: https://mtsprout.nl/impact/diversiteit- ... rk-manager

[arjen37]

Ja, acceptatie van neurodiverse mensen op de werkvloer is er nog lang niet. Je moet mee te lunchwandelen, je moet mee naar de drukke kantine waar je "gezellige" gesprekken over dingen moet voeren die je niet boeien, je moet naar drukke feestjes want dat is goed voor de teambuilding.

Wat de lunch betreft ben ik niet de enige die achter zijn bureau blijft zitten. Zo druk is het niet in de kantine bij ons. Redelijk ploeg gaat wandelen, maar niemand is verplicht.
Feestjes wordt je wel verwacht, maar als je er niet bent of snel weer weg bent zijn er geen consequenties. Wat dat soort dingen aangaat ben ik tevreden over mijn werkgever.

[Admin]

Je hebt het er aardig mee getroffen.

Bij mijn huidige werkgever zijn aanpassing en begrip ongeveer het bedrijfsmodel, maar bij de vorige, een farmaceut, viel het ook mee, althans aan de kant van de wetenschappers die de laatste jaren mijn collega's waren. Ooit aldaar begonnen in een fabriek als arbeider en daar was het heel anders. Sowieso een ander menstype dat, zonder te willen generaliseren, helaas bestaande generalisaties nogal eens bevestigt. En zo heb ik tóch gegeneraliseerd.

[Marcel]

Dit blijf ik ook lastig vinden op mijn werk. In hoeverre moet ik meebewegen met 'de norm' en in hoeverre 'mag' ik zelf bepalen waar in . . . . . (vul maar in: mijn pauze vier), of ik . . . . (vul maar in: mijn gezicht laat zien op het eindgala van school), etc.
Ik raak er wel steeds meer van overtuigt dat ruimte voor jezelf vragen in ieder geval in gaat houden dat je je omgeving een beetje op de hoogte stelt van hoe je in elkaar steekt.

[arjen37]

De diploma uitreiking van de kinderen is belangrijk. Sowieso dat soort dingen rond de kinderen, want zo vaak zie ik ze niet. En meestal zijn dat soort gelegenheden zitten, je kop houden en alles over je heen laten komen. En applaudisseren.

Daarna snel naar bed.

[EgoSum]

Ik lunch de laatste jaren ook achter mijn bureau. Even een moment voor mezelf.
De drukte en overvloed aan geuren in de kantine vind ik irritant. En praten, of naar iemand luisteren, tijdens het eten vind ik gewoon niet tof.
En dan heb ik het nog niet over de onderwerpen die me vaak niet boeien: voetbal, de kinderen, de feestjes. Vaak kan ik de gesprekken ook niet volgen, het gaat me te snel en ik wordt teveel afgeleid door alle prikkels.
Bovendien duurt het te lang. Voordat je in de kantine zit, heb ik achter mijn bureau al gegeten.

[EgoSum]

Wat betreft borrelen: ik vind niet dat je verplicht kan worden om na werktijd te komen opdraven.
Bij ons niet verplicht, maar ik merk wel dat mensen gepikeerd raken als je niet komt.
Ik vraag me ook af waarom er vanuit wordt gegaan dat iedereen dat leuk vind. Het kan toch dat iemand iets gewoon niet leuk vind? Als iemand niet van wandelen, fietsen of opdrukken houd begrijpt iedereen, maar niet van een borrel houden? Hoe kan dat nou?

Bij mij speelt ook nog mee dat ik niet lang kan staan vanwege rugklachten en spataderen. En de meeste borrels zijn sta-tafel fenomenen. En ik hou ook van snacken of drinken zo tussendoor. Ik moet dat echt naar binnen persen. En vaak ligt het niet lekker in de maag.

[EgoSum]

De diploma uitreiking van de kinderen is belangrijk. Sowieso dat soort dingen rond de kinderen, want zo vaak zie ik ze niet. En meestal zijn dat soort gelegenheden zitten, je kop houden en alles over je heen laten komen. En applaudisseren.

Daarna snel naar bed.

Een diploma uitreiking vd kinderen komt waarschijnlijk maar een paar keer voor in je leven.
De jaarlijkse kerstborrel, sinterklaasborrel, verjaardag vd baas borrel, afscheidsborrel, elke goed gelukte scheet borrel etc, is bij elkaar heel vaak per jaar.

[EgoSum]

Als ik het goed begrijp heeft dit forum 403 gebruikers, maar heeft deze thread ruim 110.000 weergaves

[MARCDC]

De diploma uitreiking van de kinderen is belangrijk. Sowieso dat soort dingen rond de kinderen, want zo vaak zie ik ze niet. En meestal zijn dat soort gelegenheden zitten, je kop houden en alles over je heen laten komen. En applaudisseren.

Daarna snel naar bed.

Een diploma uitreiking vd kinderen komt waarschijnlijk maar een paar keer voor in je leven.
De jaarlijkse kerstborrel, sinterklaasborrel, verjaardag vd baas borrel, afscheidsborrel, elke goed gelukte scheet borrel etc, is bij elkaar heel vaak per jaar.

een collega bracht eens pralines mee omdat zijn vrouw zwanger was...
hij noemde het dan ook 'wij zijn zwanger'...

hij zal de bekkeninstabiliteit en de helft van de weeën voor zich nemen denk ik dan, toch?
En wat vieren we dan, het feit dat hij met z'n vrouw naar bed is gegaan zonder condoom en zij was van de pil? ik wil daar eigenlijk liever geen deelgenoot van zijn, maar pralines zijn lekker...

op die borrel kap ik nog een extra slok, voor een zwangerschap graag alleen witte pralines met slagroom...

[Izegrim]

Ik had er vroeger veel moeite mee. Nu ben ik een beetje meer bedreven in het netwerken, maar ik doe het niet graag via borrels. Liever een-op-een, dan krijg je ook wat diepgang.

Het feit dat ik half doof aan het worden ben, helpt niet mee. En bij sommige mensen merk je gewoon dat ze geen gesprek op gang kunnen houden. En om dan zij-aan-zij de ruimte rond te kijken, is dan ook niks.

Ik heb intussen geleerd om mensen aan te kijken (vind ik desondanks met de jaren moeilijker) en wat maniertjes aangeleerd. Ook communicatietraining gedaan (een paar keer zelfs: heel interessant om te zien waar 'gewone' mensen tegenaan lopen) en ik ben me bewuster van mijn (hypo-)assertiviteit.
Maar ik vind zo links en rechts ook weleens dingen die ik kan gebruiken: neem b.v. het youtube-kanaal van Vinh Giang. Niet alles is bruikbaar, maar soms zegt die dingen die je wel kunt gebruiken. Voorbeeld: als iemand zou vragen waar je woont, beperk je dan niet tot de naam van de plaats. Vertel iets over die plaats, waarmee je de ander ook iets geeft om op in te haken. Geef b.v. aan in welke buurt. Maar wat houdt je tegen om de ander te vragen waar hij of zij woont. Misschien weet je daar wel iets gemeenzaams te vinden.
Ik kan je als autist een tip geven: probeer niet te fiepen!

Wat de middagwandeling betreft: hou het vooral bij jezelf. Vraag je af of je wil gaan wandelen. Als je gaat wandelen, ben je niet verplicht om hun route te lopen. Als de groep links afslaat en rechts is iets waar je even een boodschap wil doen? Doen! Zeg dat je hen straks wel weer ziet. Is ook een excuus als het even niet gaat ...
Ik zie het zelf meer als een uitdaging: bikken doe ik wel achter het bureau en wandelen is goed voor me en dwingt me ook een beetje om socialer te zijn. Je kunt ook je assertiviteit testen: neem eens initiatief om een bepaalde route te nemen. Ga eens vooraan lopen of juist achteraan.
Vind ik het leuk? Diep in mijn hart zou ik achter mijn bureau willen blijven zitten ... maar net als bij assertiviteit hou ik MIJN doel voor ogen: wil ik relaties met bepaalde mensen verdiepen. Wil ik mensen ook eens op een andere manier ervaren. En is dat 'negatief' dan is dat ook goed om te weten. Dan hoef je daar ook geen energie in te stoppen.

Maar bedenk ook eens dat mensen jou beter willen leren kennen. Dat zij ook wel eens een luisterend oor nodig hebben. En je hoeft daar verder niks mee, gewoon luisteren is al heel wat.

Wat mij ook helpt: een gevoel voor humor. Ik kan best wel sarcastisch zijn en gebruik dat ook volop. Als ik ergens aan moet beginnen, is dat altijd "met frisse tegenzin". Als mijn collega (een voetbalfan) van het weekend weer eens een verlies heeft moeten incasseren waarna er rellen uitbraken, vraag ik zo tussen neus en lippen door hoeveel stoeljes hij uit de tribune heeft gerukt. Nu is hij daar helemaal het type niet voor, dus het contrast werkt wel. Ik associeer vaak dingen, neem ze letterlijk en ga ermee op de loop. Zo liepen we laatst tegen iets raars aan bij het testen van een nieuwe app. Dat ding liet je op je telefoon, als je 'm rechtop hield, niet alles zien. Maar wel als je je telefoon een kwart slag draaide. Dus suggereerde ik om aan de instructie de woorden "schudden voor gebruik" toe te voegen.
Dat ik een leeftijd heb waarop ik met 'dad jokes' weg kan komen, is natuurlijk ook een pluspunt. En een goede woordgrap laat ik niet aan me voorbij gaan ...

[EgoSum]

Goede gesprekken komen spontaan. Dat helpt niet zo als je verplicht bij elkaar gaat zitten en dan moet socializen. Vandaar dat het meestal nergens over gaat. Veel kappen ook aardig wat drank achterover, misschien omdat ze het zonder drank zelf ook niet kunnen uitstaat

[MARCDC]

De laatste gelegenheden ben ik alvast wel meegegaan.
Teamlunch, gratis eten, viel mee.

En vorige vrijdag een nieuwjaarsfeestje met het bedrijf, ook weer gratis eten, en paar goede gesprekken gehad.

Ding dat mij extra motiveert is de wetenschap van 'de afwezigen hebben ongelijk', er wordt geroddeld, dus als je er bij bent ontdek je nog eens iets nieuws, wie doet het met wie onder andere... en 'het' kan hier ook betekenen 'ruzie maken', 'uithuilen na stress'... weet ik veel.

Verder heb ik wel de fout gemaakt om de grote baas te vertellen over mijn kinderen, maar hem niet te vragen naar die van hem, stom stom... hij was al weg voor ik er aan dacht. Volgende keer beter... dat heb ik ook moeten leren, als iemand vraagt 'hoe is het, direct zeggen 'goed, en met jou', moet echt wel een reflex zijn... '.

Voor de rest hoort het bij het remuneratiepakket, twee keer gratis gaan eten, meepakken die vette hap.

[EgoSum]

Nu al een Nieuwjaarsfeest:?
Hoe heet het in Januari?

Klopt, ik vraag ook niet vaak terug. Ik moet er op dat moment aan denken.

Maar wie het met wie doet boeit me niet zoveel
Alleen wanneer het echt extreem is.
Laatste tijd zijn een paar gevallen van grensoverschrijdend gedrag komen boven drijven. Dan ben ik wel benieuwd om wie het gaat

[Izegrim]

Nu al een Nieuwjaarsfeest:?
Hoe heet het in Januari?

Vroeger noemden ze dat het "Ambtenarenbal". De eerste werkdag van het nieuwe jaar uit eten met de afdeling. Kon er heftig aan toe gaan ...

Dan ben ik wel benieuwd om wie het gaat

Ik werk bij het personeelsarchief, dus daar ben ik snel genoeg achter!

[EgoSum]

Vroeger noemden ze dat het "Ambtenarenbal". De eerste werkdag van het nieuwe jaar uit eten met de afdeling. Kon er heftig aan toe gaan ...

Ja maar Marcdc had het vorige week vrijdag al

Dan ben ik wel benieuwd om wie het gaat

Ik werk bij het personeelsarchief, dus daar ben ik snel genoeg achter!

U kan dat wel inzien, maar ik neem aan dat je persoonlijke details niet zomaar de roddelpers in mag gooien?

[Izegrim]

Vroeger noemden ze dat het "Ambtenarenbal". De eerste werkdag van het nieuwe jaar uit eten met de afdeling. Kon er heftig aan toe gaan ...

Ja maar Marcdc had het vorige week vrijdag al

De vraag is dan: loopt hij voor of ver achter?

Dan ben ik wel benieuwd om wie het gaat

Ik werk bij het personeelsarchief, dus daar ben ik snel genoeg achter!

U kan dat wel inzien, maar ik neem aan dat je persoonlijke details niet zomaar de roddelpers in mag gooien?

Dat klopt, ik mag het helemaal niet in de roddelpers gooien. Maar dat was ook eigenlijk niet de vraag. Als het gaat om bepaalde info gaat kan ik die opzoeken of navragen bij collega's. En aangezien we allemaal in dezelfde ruimte werken, kun je er bijna niet aan ontkomen. Als je ziet dat er ergens iets gebeurd is en vervolgens een bepaald persoon binnen no-time de straat op vliegt, kun je ook wel dingen plaatsen. En zo zal dat voor anderen ook vaak zijn en gaat het om publieke geheimen. Maar dat soort dingen bespreken we nooit buiten de deur.

[EgoSum]

De vraag is dan: loopt hij voor of ver achter?

Maar dat soort dingen bespreken we nooit buiten de deur.

Dat hoop ik ook Maakt niet uit wat iemand gedaan heeft. Roddels gaan een eigen leven leiden.

[MARCDC]

De vraag is dan: loopt hij voor of ver achter?

Maar dat soort dingen bespreken we nooit buiten de deur.

Dat hoop ik ook Maakt niet uit wat iemand gedaan heeft. Roddels gaan een eigen leven leiden.

antwoord is vrij makkelijk, we doen dat max 1 keer per jaar, dus vast 'ver achter'... tenzij er in een grijs verleden ooit eens een team twee keer gemogen heeft op 1 jaar, en DAT is pas grenzen overschrijden...

[EgoSum]

antwoord is vrij makkelijk, we doen dat max 1 keer per jaar, dus vast 'ver achter'... tenzij er in een grijs verleden ooit eens een team twee keer gemogen heeft op 1 jaar, en DAT is pas grenzen overschrijden...

Jij woont in Belgie toch? Misschien is het daar gebruikelijk. Een borrel in December wordt hier in Nederland onder het mom van kerstborrel gegeven. Nieuwjaarsborrel is pas na de start van het nieuwe jaar, ergens begin Januari.