In de wereld van medisch onderwijs is neurodiversiteit een opkomend gespreksonderwerp. Met de schijnwerpers gericht op neurodivergente mensen, heeft een studie het levenslicht doen schijnen op de ervaringen van medische studenten met ADHD. Deze studie werpt licht op de emotionele achtbaan waarin deze studenten zich bevinden en dringt aan op veranderingen binnen medische opleidingen om een inclusievere omgeving te creëren waarin zij kunnen gedijen.
De studie, uitgevoerd als een interpretatieve fenomenologische analyse, bracht zes medische studenten met ADHD samen om hun persoonlijke reis te onthullen. Deelnemers onthulden een reeks uitdagingen waar ze dagelijks mee worstelden, variërend van aandachtsproblemen tot gevoelens van isolement en twijfel aan hun eigen capaciteiten.
Interpretatieve fenomenologische analyse (IPA) is een onderzoeksmethode die wordt gebruikt om diepgaande inzichten te verkrijgen in de ervaringen en perspectieven van individuen over bepaalde fenomenen. Deze methode richt zich op het begrijpen van hoe mensen betekenis geven aan hun ervaringen en hoe ze deze ervaringen interpreteren.
Hier zijn enkele kernpunten van interpretatieve fenomenologische analyse:
- Subjectiviteit en Betekenisgeving: IPA erkent dat individuen hun ervaringen subjectief interpreteren en betekenis geven. Het doel is om deze persoonlijke betekenis te begrijpen en te onthullen.
- Diepgaande Verkenning: IPA gaat diep in op de geleefde ervaringen van de deelnemers. Onderzoekers streven ernaar om achter de oppervlakte van de verhalen van deelnemers te kijken en te begrijpen hoe deze ervaringen hun denken, gevoelens en gedrag beïnvloeden.
- Kleinschalig en Kwalitatief: IPA is meestal gericht op een kleine groep deelnemers om een diepgaand begrip van hun ervaringen mogelijk te maken. Kwalitatieve gegevens, zoals interviews of geschreven reflecties, worden verzameld en grondig geanalyseerd.
- Iteratieve Analyse: De analyse in IPA is een iteratief proces. Het betekent dat de onderzoekers herhaaldelijk de gegevens bestuderen, patronen identificeren en interpretaties ontwikkelen. Dit proces gaat vaak heen en weer tussen de individuele verhalen en de bredere thema’s die eruit naar voren komen.
- Inductieve Benadering: IPA volgt meestal een inductieve benadering, wat betekent dat de interpretaties en thema’s organisch uit de gegevens zelf voortkomen, in plaats van vooraf vastgestelde hypothesen of concepten.
- Contextuele Overwegingen: IPA hecht veel waarde aan de context waarin de ervaringen plaatsvinden. Dit omvat zowel de directe context van het fenomeen als de bredere culturele, sociale en historische context.
- Hermeneutische Cirkel: IPA maakt gebruik van de hermeneutische cirkel, wat inhoudt dat onderzoekers heen en weer gaan tussen de individuele verhalen en bredere interpretaties. Dit proces helpt bij het verfijnen en verdiepen van het begrip.
- Rijke Beschrijvingen: IPA streeft naar rijke en gedetailleerde beschrijvingen van de ervaringen van deelnemers. Dit helpt bij het vastleggen van de complexiteit en diepte van de geleefde ervaring.
Kortom, interpretatieve fenomenologische analyse is een benadering die diepgaand inzicht biedt in hoe mensen de wereld om hen heen begrijpen en betekenis geven aan hun ervaringen. Het is een waardevol hulpmiddel in onderzoek naar menselijk gedrag, emoties, percepties en cultuur.
Een centrale bevinding was de druk om in te passen in een neurotypische omgeving, wat leidde tot het maskeren van hun ADHD-symptomen om te voorkomen dat ze als ‘anders’ werden bestempeld. Deze strategie, hoewel overlevingsmechanismen, bleek een zware tol te eisen op hun mentale welzijn en relaties. Dit had echter niet alleen betrekking op hun medische studies, maar drong door in elk aspect van hun leven.
Een ander verontrustend resultaat was de wijdverspreide aanwezigheid van vooroordelen en discriminerend gedrag binnen medische scholen. Sommige deelnemers meldden zelfs pesterijen en isolement door docenten en medestudenten, wat een schokkende weerspiegeling was van de giftige omgeving waarin ze zich bevonden. Het streven naar conformiteit met de normen van geneeskunde en het gehalte aan professionele attitude werd soms als een wapen tegen hen gebruikt, wat hun reeds broze zelfvertrouwen verder ondermijnde.
Ondanks deze uitdagingen beschreven de deelnemers ook unieke kwaliteiten die voortkomen uit hun ADHD, zoals empathie en uitblinken onder druk. Dit roept vragen op over hoe medische scholen een meer diverse groep artsen kunnen kweken die beter kunnen omgaan met de behoeften van een diverse patiëntenpopulatie.
Terwijl deze studie een ontnuchterende blik wierp op de barrières en uitdagingen waarmee medische studenten met ADHD te maken hebben, werpt het ook een schijnwerper op mogelijke oplossingen. Het pleit voor aanpassingen in medische opleidingen, zoals het implementeren van peer-ondersteuningsgroepen en het opleiden van examinatoren over neurodiversiteit. Bovendien benadrukt het belang van het bieden van openlijk zichtbare rolmodellen voor deze studenten, zodat ze kunnen zien dat succesvol zijn met ADHD mogelijk is.
In een tijd waarin inclusiviteit en diversiteit centraal staan, roept deze studie op tot een dringende herziening van hoe medische scholen omgaan met neurodivergente studenten. Het is tijd om niet slechts te overleven, maar om te gedijen in een omgeving die volledig begrip, acceptatie en steun biedt aan iedereen die de roeping van de geneeskunde volgt.
Godfrey-Harris M, Shaw SCK. The experiences of medical students with ADHD: A phenomenological study. PLoS One. 2023 Aug 22;18(8):e0290513. doi: 10.1371/journal.pone.0290513. PMID: 37607167; PMCID: PMC10443849.
