Psychopathie is een onderwerp dat de afgelopen jaren steeds meer aandacht heeft gekregen in de psychologie. Recentelijk zijn er claims opgedoken dat er meer vrouwelijke psychopaten zijn dan eerder werd gedacht. Maar laten we eens kijken naar de feiten.
Tot voor kort werd psychopathie voornamelijk bestudeerd bij mannen, waardoor vrouwelijke psychopaten over het hoofd werden gezien. Maar onderzoek heeft aangetoond dat beide geslachten psychopathische trekken kunnen vertonen. Deze trekken omvatten onder andere gebrek aan empathie, manipulatief gedrag en een gebrek aan spijtgevoelens.
Het ontwikkelen van psychopathie is een complex samenspel van biologie en omgevingsfactoren. Er wordt onderscheid gemaakt tussen ‘primair’ psychopaten, die aangeboren neurologische tekortkomingen vertonen, en ‘secundair’ psychopaten, die hun gedrag vaak ontwikkelen als reactie op traumatische ervaringen.
Het meest gebruikte instrument om psychopathie te diagnosticeren is de Hare Psychopathy Checklist-Revised (PCL-R). Hoewel vrouwen over het algemeen iets lagere scores behalen dan mannen, blijkt uit onderzoek dat de distributie van scores vergelijkbaar is tussen beide geslachten.
Recent onderzoek heeft ook aangetoond dat vrouwelijke psychopaten vaak specifieke kenmerken vertonen, zoals manipulatief gedrag en een neiging tot indirecte agressie, voornamelijk gericht op bekenden.
Hoewel onderzoekers verschillende instrumenten gebruiken om psychopathie te meten, is het belangrijk om op te merken dat sommige studies kritisch zijn over de gebruikte methoden. Zo heeft een onderzoek dat beweerde dat tot 23 procent van de mannen en 12 tot 13 procent van de vrouwen psychopathische trekken vertoonden, gebruik gemaakt van een zelfrapportageschaal die bekend staat om mogelijke vertekeningen.
Hoewel er steeds meer aandacht is voor vrouwelijke psychopaten in de wetenschap, moeten we voorzichtig zijn met het accepteren van claims zonder een grondige analyse van het bewijs. Het is belangrijk om het onderzoek van verschillende onderzoekers te vergelijken voordat we conclusies trekken over de prevalentie van vrouwelijke psychopaten.
Kortom, hoewel het waar is dat vrouwelijke psychopaten in het verleden mogelijk zijn ondervertegenwoordigd in onderzoek, moeten we kritisch blijven kijken naar de beweringen die hierover worden gedaan en de methoden die worden gebruikt om deze beweringen te onderbouwen.
Cope, L.M., Ermer, E., Nyalakanti, P.K., Calhoun, V.D., & Kiehl, K.A. (2014). Paralimbic gray matter reductions in incarcerated adolescent females with psychopathic traits. Journal of Abnormal Child Psychology, 42, 659-668.
Falkenbach, D. M., Barese, T. H., Balash, J., Reinhard, E., Hughs, C. J. The exploration of subclinical psychopathic subtypes and their relationship with types of aggression in female college students, Personality and Individual Differences, 85, 2015, 117-122.
Forsyth, J. (2024, Feb 27). Prevalence of females psychopaths: More common than believed. Neuroscience News. https://neurosciencenews.com/female-psychopathy-psychology-25669/
Levenson, Michael R.; Kiehl, Kent A.; Fitzpatrick, Cory M. (1995). Assessing psychopathic attributes in a noninstitutionalized population. Journal of Personality and Social Psychology. 68 (1), 151–152.
Tsang, S., Salekin, R. T., Coffey, C. A., & Cox, J. (2018). A comparison of self-report measures of psychopathy among nonforensic samples using item response theory analyses. Psychological Assessment, 30(3), 311–327.
Verona, E., & Vitale, J. (2018). Psychopathy in women: Assessment, manifestations, and etiology. In C. J. Patrick (Ed.), Handbook of psychopathy (2nd ed., pp. 509–528). The Guilford Press.
