De afgelopen tien jaar zijn realistische sekspoppen uit de marge gekropen en uitgegroeid tot een miljoenenindustrie. Waar vroeger vooral werd gelachen om plastic opblaaspoppen, gaat het nu om levensechte modellen van siliconen of thermoplastisch materiaal. Ze zijn duur, zwaar en opvallend realistisch.
Sommige zijn zelfs voorzien van ingebouwde techniek of kunstmatige intelligentie. Het beeld van een anonieme man met een seksueel hulpmiddel is ingeruild voor discussies op hoog niveau: moeten zulke poppen worden toegestaan? Zijn ze schadelijk voor de samenleving?
Met name in de media en politiek duiken regelmatig felle debatten op. Tegenstanders zien de poppen als een symbool van vrouwenhaat en objectificatie. Soms klinkt zelfs de roep om strafbaarstelling, vooral bij poppen die op kinderen lijken. Voorstanders benadrukken dat mensen recht hebben op hun eigen seksuele expressie en… Liever een pop dan iemand die tegen zijn of haar zin bij een seksuele handeling wordt betrokken.
Tussen deze uitersten zit een groot grijs gebied. Over de effecten van sekspoppen werd vooral gefilosofeerd en gespeculeerd – maar harde cijfers ontbraken. Tot onderzoekers van Nottingham Trent University (Harper, Lievesley & Wanless, 2023) besloten de proef op de som te nemen.
Wat wilden de onderzoekers weten?
De centrale vraag: zijn mannen die sekspoppen bezitten psychologisch anders dan mannen zonder pop, en is er reden om te denken dat ze gevaarlijker zijn?
Om dit te onderzoeken werden 293 mannen bestudeerd: 158 popbezitters en 135 mannen zonder pop. De meeste deelnemers kwamen uit Engelstalige landen (Verenigd Koninkrijk, VS, Canada), maar er waren ook enkele uit de EU. Popbezitters werden geworven via fora en online gemeenschappen; de controlegroep via een onderzoeksplatform.
De deelnemers vulden uitgebreide vragenlijsten in over persoonlijkheid, seksuele fantasieën, relatiegeschiedenis en houding tegenover vrouwen. Belangrijk onderdeel was de test “naar ‘seksuele agressieprocliviteit’: “hoe waarschijnlijk is het dat iemand zich in een seksueel grensoverschrijdend scenario agressief zou gedragen?” Daarnaast werd gekeken naar zaken als seksuele zelfwaardering, gehechtheidsstijl (hoe ga je met relaties om), en impliciete overtuigingen zoals “vrouwen zijn niet te vertrouwen” of “de mannelijke sex drive is oncontroleerbaar”.
Het onderzoek richtte zich alleen op mannen met volwassen-poppen. Vrouwen en mannen die uitsluitend kindpoppen bezaten, werden uitgesloten. Daarmee bleef een duidelijke en onderzoekbare groep over, al betekent dit dat de resultaten niet zomaar breder toepasbaar zijn.
En vrouwen? Sekspoppen worden vaak door mannen gekocht, maar vrouwen spelen wel degelijk een rol.
- Onderzoeksgroepen zoals dat van Harper, Lievesley & Wanless (2023) hebben vrouwen bewust buiten hun analyses gehouden, omdat hun aantal te klein was om betrouwbare uitspraken te doen. Dat geeft al aan dat de groep klein is – maar niet afwezig.
- Anekdotisch bewijs (verkopers en producenten) laat zien dat een groeiend aantal vrouwen interesse toont in realistische mannelijke poppen of in genderneutrale modellen.
- Motivatie verschilt vaak: waar mannen vaker nadruk leggen op seksuele bevrediging en soms gezelschap, kiezen vrouwen vaker voor de emotionele en esthetische kant (bv. poppen die lijken op bekende acteurs of fantasyfiguren).
In Azië zijn bedrijven die mannelijke sekspoppen maken, soms zelfs met functies zoals verwarmde huid en spraakmodules. In Europa en Noord-Amerika is de markt veel kleiner, maar er zijn gespecialiseerde aanbieders.
We weten nog weinig uit systematisch onderzoek. Bijna alle studies richten zich op mannen. Daardoor blijft het beeld van “de man met pop” dominant, en krijgt de vrouwelijke ervaring nauwelijks aandacht.
In de media komt het zelden voorbij. Mogelijk speelt schaamte een grotere rol, omdat het idee van een vrouw met sekspop nog sterker taboe is dan bij mannen.
Mythe of realiteit: Zijn eigenaars gevaarlijker?
Eén van de hardnekkigste aannames in de maatschappij is dat mannen die een sekspop kopen, sterker zouden neigen naar grensoverschrijdend gedrag. Critici waarschuwen dat het “trainen” op een pop leidt tot objectificatie en misschien zelfs tot verkrachting in de echte wereld.
De resultaten van het onderzoek geven daar geen steun voor. Popbezitters scoorden daarop niet hoger. Sterker nog: in sommige analyses bleken ze juist iets lager te scoren. Met andere woorden, er was géén bewijs dat sekspoppenbezitters gevaarlijker zijn dan andere mannen.
Dit is opmerkelijk, want het publieke debat leunt sterk op het tegenovergestelde idee. Het laat zien hoe groot de kloof kan zijn tussen maatschappelijke angstbeelden en empirische data. Voorstanders van criminalisering zullen zich dus op andere argumenten moeten beroepen dan op een verondersteld direct risico.
Psychologische verschillen: Onzekerheid en controledrang
Betekent dit dat popbezitters en niet-bezitters precies hetzelfde zijn? Niet helemaal. Er kwamen enkele kleine maar betekenisvolle verschillen aan het licht.
Zo bleken popbezitters vaker te geloven dat vrouwen ‘onkenbaar’ zijn – lastig te begrijpen of te vertrouwen. Ook scoorden ze iets hoger op “seksueel entitlement”: het idee dat je in bed vooral recht hebt op wat jij wilt. Tegelijkertijd gaven ze aan minder vertrouwen te hebben in hun eigen seksuele prestaties, oftewel een lagere seksuele zelfwaardering.
Op het vlak van persoonlijkheid viel op dat popbezitters minder kenmerken van borderline (emotionele instabiliteit) vertoonden, maar juist meer obsessief-compulsieve trekken hadden. Ze hechten dus relatief sterk aan orde, structuur en controle.
Plaatsen we dit in een fictief voorbeeld: denk aan Mark, 39 jaar, gescheiden en onzeker in nieuwe relaties. Hij vindt vrouwen vaak verwarrend, en voelt zich ongemakkelijk in de datingwereld. Tegelijk wil hij zijn leven netjes en voorspelbaar houden. Voor hem kan een sekspop een manier zijn om seksuele behoeften te bevredigen zonder het risico van afwijzing of chaos.
Poppenseks als surrogaatrelatie
Opvallend genoeg kochten niet alle mannen een pop voor puur seksuele redenen. In het onderzoek scoorde “gezelschap” ook hoog. Voor sommigen is een pop een manier om het gevoel van een relatie te hebben, zonder de spanning en teleurstellingen die bij menselijke relaties horen.
Andere studies bevestigen dit beeld: een deel van de bezitters zegt vooral emotionele nabijheid te zoeken. Voor mensen die kampen met eenzaamheid, relatieproblemen of sociale angst kan een pop een veilige uitlaatklep zijn. Het wordt dan een surrogaatrelatie, een object dat houvast en stabiliteit biedt.
Critici wijzen erop dat dit ook een vlucht kan zijn: wie een pop als partner ziet, ontwijkt de uitdagingen van echte relaties. Voorstanders benadrukken juist dat niemand schade ondervindt en dat het een vorm van coping kan zijn. Beide kanten hebben een punt, en waarschijnlijk verschilt het per persoon welke rol een pop speelt.
Beschermend of riskant?
In de literatuur circuleren grofweg drie modellen over de effecten van sekspoppen:
- Beschermend – de pop fungeert als veilige uitlaatklep. Iemand die bepaalde fantasieën heeft, kan die met een pop beleven zonder dat anderen er last van hebben.
- Riskant – de pop versterkt negatieve overtuigingen, zoals het idee dat seks altijd beschikbaar moet zijn, en kan objectificatie van vrouwen bevorderen.
- Functioneel – de pop is gewoon een hulpmiddel, vergelijkbaar met andere seksuele voorkeuren of parafilieën, zonder duidelijke invloed op risico’s.
De resultaten van dit onderzoek wijzen eerder in de richting van het eerste en derde model. Er is geen bewijs dat sekspoppen een risico vormen. In sommige situaties lijkt het bezit zelfs een beschermende factor: mannen met een pop scoorden lager op agressieprocliviteit, vooral als ze níet geloofden dat de wereld gevaarlijk is of dat mannen hun seksdrift niet kunnen beheersen.
Dit suggereert dat poppen in sommige gevallen juist spanning kunnen wegnemen en mogelijk geweld voorkomen. Tegelijk blijft de theoretische zorg over objectificatie bestaan. Het is dus te kort door de bocht om te zeggen dat poppen altijd beschermend óf altijd riskant zijn.
Naast volwassen sekspoppen bestaan er ook kind-achtige varianten. Die zijn wereldwijd zeer omstreden en in veel landen inmiddels verboden. Ook in Nederland en België geldt zo’n verbod.
In Nederland is sinds 2010 wettelijk vastgelegd dat het bezit en de invoer van kindersekspoppen strafbaar is. België volgde in 2019 met een vergelijkbare bepaling. Beide landen hanteren daarbij het uitgangspunt dat zulke poppen bijdragen aan de normalisering van seksueel misbruik van kinderen en daarmee de kans op echt slachtofferschap vergroten.
Rechtszaken laten zien dat bezitters van kindpoppen vaak óók in het bezit waren van kinderporno. Voorstanders van een minder streng standpunt opperen soms dat zulke poppen een “veilig ventiel” zouden kunnen zijn voor mensen met pedofiele gevoelens. Maar daar is vooralsnog geen wetenschappelijk bewijs voor. Integendeel: hulpverleners waarschuwen dat het gebruik juist risico’s kan vergroten en behandeling kan bemoeilijken.
Beperkingen van het onderzoek
Geen enkel onderzoek is perfect, en dat geldt zeker in een gevoelig thema als dit.
- Zelfrapportage: alle gegevens kwamen van vragenlijsten. Bij taboeonderwerpen zoals seksueel gedrag is er altijd de kans dat mensen sociaal wenselijk antwoorden.
- Specifieke groep: alleen mannen met volwassenpoppen werden meegenomen. De resultaten gelden dus niet voor vrouwen of voor eigenaars van kindpoppen.
- Culturele context: het onderzoek vond vooral plaats in Engelstalige landen. De uitkomsten zijn niet zomaar te vertalen naar andere landen of culturen.
- Dwarsdoorsnede: het was een momentopname. We weten niet hoe dingen in de tijd veranderen: koopt iemand een pop omdat hij al onzekere overtuigingen heeft, of ontstaan die juist daarna?
De Lage Landen
In Nederland en België is het debat over sekspoppen relatief klein, maar af en toe laait het op. Vooral rond de import van kindpoppen is er aandacht van justitie en media. In beide landen geldt inmiddels een verbod op kindpoppen. Over volwassenpoppen zijn de meningen verdeeld.
Het onderzoek kan dit debat voeden met feiten. In plaats van te redeneren vanuit vooroordeel of emotie (“ze worden er vast gevaarlijker van”), laten de data zien dat popbezitters niet agressiever zijn en in sommige opzichten zelfs kwetsbaarder. Voor beleidsmakers en hulpverleners kan dit een reden zijn om het gesprek genuanceerder te voeren.
Een interessant aandachtspunt voor onze regio is de link met eenzaamheid. In Nederland zegt één op de tien volwassenen zich vaak eenzaam te voelen; in België liggen de cijfers vergelijkbaar. Voor een deel van die groep zou een sekspop een copingmechanisme kunnen zijn – net zoals anderen een huisdier nemen of zich verliezen in werk of hobby’s.
Conclusie
Sekspoppen roepen emoties op: van fascinatie tot afkeer. Het idee dat eigenaars automatisch tot meer seksele agressie neigen, blijkt niet te kloppen. Het onderzoek laat zien dat deze mannen gemiddeld genomen niet verschillen van andere mannen, behalve op enkele kleine punten zoals onzekerheid en controledrang.
Voor sommigen zijn poppen een veilige uitlaatklep, voor anderen een vorm van gezelschap. Dat betekent niet dat alle zorgen van tafel kunnen. Maar de boodschap is helder: wie het debat wil voeren, moet dat doen op basis van feiten in plaats van mythes.
Sekspoppen zijn dus minder eng dan vaak wordt gedacht – maar hun betekenis in de levens van eigenaars is complexer dan een simpele grap of een moreel oordeel kan vangen.
Harper, C. A., Lievesley, R., & Wanless, K. (2022). Exploring the Psychological Characteristics and Risk-related Cognitions of Individuals Who Own Sex Dolls. The Journal of Sex Research, 60(2), 190–205. https://doi.org/10.1080/00224499.2022.2031848
Ik zelf vind dit een handig hulpmiddel een opblaasbare sex doll. Een natuurlijke uitlaatklep voor zowel beide geslachten M/V. Je hebt namelijk ook de ‘Adam pop’ meestal met een grote dikke penis voor optimale stimulatie.
Als er geen meisjes of vrouwen voorhanden zijn voor de single tiener jongens of volwassen man. Om eerlijk toe te geven ik had me daar ook ‘schuldig’ aan gemaakt. Toen ik als 19 jarige marinier op een Britse fregat schip maandenlang vaak weg was zat reisde er pop mee die heette Candy . Elke jongeman matroos wist die wel te vinden.
Bericht ingekort door Autsider