Neurodivergente studenten, zoals studenten met autisme, ADHD of andere neurologische verschillen, hebben vaak unieke ervaringen en uitdagingen tijdens hun studie in wetenschap, technologie, techniek en wiskunde (STEM) vakgebieden. Ondanks dat er al veel onderzoek is gedaan naar de ervaringen van neurodivergente studenten, richtte het merendeel van deze studies zich voornamelijk op bachelorstudenten. Het begrijpen van de ervaringen van neurodivergente studenten in graduate programma’s is echter essentieel om een inclusieve leeromgeving voor hen te creëren.
Een recente studie heeft geprobeerd om de unieke ervaringen van neurodivergente graduate studenten in STEM-vakgebieden te verkennen. De onderzoekers wilden meer inzicht krijgen in de uitdagingen waar deze studenten mee te maken hebben, hoe ze hun sterke punten benutten en hoe deze informatie effectief kan worden gecommuniceerd met hun begeleiders. Uit de resultaten van de studie kwamen enkele belangrijke bevindingen naar voren.
Een veelvoorkomend thema dat naar voren kwam, was de druk die neurodivergente studenten voelen om zich aan te passen aan de verwachtingen van neurotypische studenten. Ze voelden zich gefrustreerd wanneer ze probeerden te voldoen aan de normen van hun neurotypische collega’s. Een interessant aspect dat naar voren kwam, was het fenomeen van uitstelgedrag. Hoewel uitstelgedrag vaak als negatief wordt gezien, gaven sommige studenten aan dat het hen juist helpt om productiever te zijn. Door te wachten tot het laatste moment, ervaren ze een soort “magie” waardoor ze taken snel kunnen voltooien. Dit roept vragen op over de manier waarop neurodivergente studenten hun sterke punten kunnen benutten, zelfs als deze niet voldoen aan de traditionele normen van steady, doelgerichte vooruitgang.
Een ander belangrijk thema was de druk die neurodivergente studenten voelen om hun neurodiversiteit verborgen te houden. Ze waren bang voor negatieve gevolgen als ze openlijk zouden praten over hun uitdagingen. Dit gebrek aan openheid had invloed op hun relatie met hun begeleiders en hun carrièreperspectieven. Deze bevindingen benadrukken de behoefte aan bewustwording en begrip bij docenten en begeleiders over de impact van macht en aannames op de interacties met neurodivergente studenten.
Een ander belangrijk aspect dat naar voren kwam, was het risico op burn-out onder neurodivergente studenten. Ze voelden zich vaak verantwoordelijk voor het voldoen aan de verwachtingen van hun begeleiders en werkten lange uren om aan deze eisen te voldoen. Dit patroon van overwerk en het verwaarlozen van zelfzorg kan leiden tot burn-out, vooral omdat neurodivergente studenten vaak extra energie moeten steken in het verbergen van hun neurodivergente kenmerken.
De bevindingen van deze studie benadrukken het belang van een inclusieve leeromgeving voor neurodivergente studenten in STEM-vakgebieden. Docenten en begeleiders moeten zich bewust zijn van de unieke uitdagingen waarmee neurodivergente studenten worden geconfronteerd en openstaan voor het bespreken van hun ervaringen, sterke punten en uitdagingen. Daarnaast moeten er meer inspanningen worden geleverd om een krachtgericht perspectief te bevorderen, waarbij de nadruk ligt op de sterke punten en unieke bijdragen van neurodivergente studenten.
Het is belangrijk om te benadrukken dat deze studie enkele beperkingen had, zoals het feit dat de meeste deelnemers witte vrouwelijke promovendi waren. Meer onderzoek is nodig om de ervaringen van neurodivergente studenten uit verschillende sociale groepen en met verschillende identiteiten te begrijpen.
Syharat CM, Hain A, Zaghi AE, Gabriel R, Berdanier CGP. Experiences of neurodivergent students in graduate STEM programs. Front Psychol. 2023 Jun 15;14:1149068. doi: 10.3389/fpsyg.2023.1149068. PMID: 37397290; PMCID: PMC10311419.
