Recent onderzoek heeft aangetoond dat volwassenen met autisme vaak niet de nodige preventieve tandheelkundige zorg ontvangen. Dit is zorgwekkend, aangezien zij mogelijk een verhoogd risico lopen op mondgezondheidsproblemen. Laten we eens kijken naar de resultaten van het onderzoek en de factoren die van invloed kunnen zijn op het ontvangen van regelmatige preventieve zorg.
Het onderzoek werd uitgevoerd aan de hand van geanonimiseerde gegevens uit elektronische medische dossiers van patiënten met autisme van 18 jaar of ouder in de VS. De siruatie in Nederland kan daarvan afwijken. De gegevens werden geanalyseerd om de frequentie van preventieve tandheelkundige procedures voor deze populatie te beschrijven en te onderzoeken welke variabelen verband houden met regelmatige zorg.
In totaal werden 119 patiënten opgenomen in de studie. Van hen was 67% man en de gemiddelde leeftijd was 30,8 jaar. Ongeveer 58% van de patiënten had Medicaid, een programma voor gezondheidszorg voor mensen met een laag inkomen. Het gemiddelde BMI (body mass index) was 42,8, wat wijst op een verhoogd risico op obesitas. Bovendien had 16% van de patiënten diabetes en 34% had hartziekte. Maar liefst 86% van de patiënten meldde ook problemen op het gebied van geestelijke gezondheid. Het gebruik van recreatieve drugs werd gerapporteerd door 6,8% van de patiënten, alcoholgebruik door 19% en tabaksgebruik door 16%. Een droge mond (xerostomie) werd gemeld door 32% van de patiënten. De gemiddelde hoeveelheid medicatie die de patiënten gebruikten, was 7,2 ± 5,5.
Uit de analyse van de gegevens bleek dat de gemiddelde frequentie van preventieve tandheelkundige bezoeken 7,9 ± 10,6 was. Dit betekent dat volwassenen met autisme gemiddeld minder dan één keer per jaar een preventief tandheelkundig bezoek kregen. Slechts 35% van de patiënten had ten minste één preventief tandheelkundig bezoek per jaar. Het enige statistisch significante verband dat werd gevonden, was tussen het aantal medicijnen dat de patiënten gebruikten en het aantal preventieve tandheelkundige bezoeken.
De conclusie van het onderzoek is verontrustend
Slechts één op de drie volwassenen met autisme ontving ten minste één keer per jaar preventieve tandheelkundige zorg. Er zijn verschillende factoren die mogelijk bijdragen aan dit lage percentage, waaronder het aantal medicijnen dat wordt gebruikt. Het is belangrijk dat tandheelkundige zorgverleners zich bewust zijn van de specifieke behoeften van patiënten met autisme en dat er stappen worden ondernomen om ervoor te zorgen dat zij de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Het bevorderen van bewustwording en het bieden van passende ondersteuning aan volwassenen met autisme kan helpen om de kloof in de tandheelkundige zorg te dichten. Daarnaast is het van essentieel belang dat er beleidsmaatregelen worden genomen om de toegang tot preventieve tandheelkundige zorg te verbeteren voor deze kwetsbare populatie. Door gezamenlijke inspanningen van tandheelkundige professionals, beleidsmakers en zorgverleners kunnen we streven naar een betere mondgezondheid en welzijn voor volwassenen met autisme.
