Een autismediagnose kan een grote impact hebben. Het brengt vaak herkenning en duidelijkheid, maar ook nieuwe vragen en onzekerheden. Toch accepteert niet iedereen deze diagnose. Soms uit angst voor stigma, soms omdat het simpelweg overweldigend is. Maar wat gebeurt er als je die diagnose niet accepteert? Het kan gevolgen hebben die zowel op het werk als in je privéleven voelbaar zijn.
Niet accepteren van een diagnose kan verschillende vormen aannemen. Sommigen ontkennen simpelweg dat de diagnose klopt. Anderen voelen zich ongemakkelijk om erover te praten of verbergen het voor hun omgeving. Schaamte en angst voor het oordeel van anderen spelen hierbij een grote rol.
Dit kan leiden tot situaties waarin je blijft proberen te voldoen aan verwachtingen die niet bij je passen. Je probeert door te zetten, ook al kost het veel meer energie dan je aankunt. Dit gedrag kan op de korte termijn werken, maar op de lange termijn veroorzaakt het vaak problemen.
Gevolgen voor werk
Niet erkennen van een diagnose kan grote gevolgen hebben op de werkvloer.
- Uitdagingen in communicatie: Autisme kan ervoor zorgen dat communicatie anders verloopt dan bij collega’s. Als je je diagnose niet deelt, kan dit leiden tot onbegrip. Collega’s zien misschien een directe opmerking als bot, of begrijpen niet waarom bepaalde situaties je stress geven. Dit kan zorgen voor spanningen.
- Geen aanpassingen krijgen: Een diagnose erkennen opent vaak de deur naar aanpassingen op de werkvloer, zoals een prikkelarme werkplek of flexibele werktijden. Zonder acceptatie is het moeilijk om deze aanpassingen te vragen, terwijl ze juist essentieel kunnen zijn.
- Burn-out en overbelasting: Wanneer je constant probeert te voldoen aan verwachtingen die niet bij je passen, ligt overbelasting op de loer. Werknemers die hun grenzen niet herkennen of erkennen, lopen een verhoogd risico op burn-out. Dit kan uiteindelijk leiden tot langdurige uitval.
- Conflicten en onbegrip: Ook conflicten kunnen vaker voorkomen. Onbegrip van collega’s, of moeite met sociale verwachtingen, kan zorgen voor een gespannen werksfeer. Zonder acceptatie blijft er vaak weinig ruimte voor het vinden van oplossingen.
Gevolgen voor privéleven
Ook thuis merk je de gevolgen van het niet accepteren van een diagnose.
- Relaties onder druk: Een partner, familie of vrienden kunnen moeite hebben om je gedrag te begrijpen als je zelf niet openstaat voor je diagnose. Zij zien misschien dat je worstelt, maar krijgen weinig handvatten om je te steunen. Dit kan leiden tot frustraties aan beide kanten.
- Overbelasting door sociale verplichtingen: Zonder acceptatie blijft het moeilijk om grenzen aan te geven. Je gaat bijvoorbeeld toch naar dat drukke familiediner, ook al weet je dat het je uitput. Dit soort situaties kunnen leiden tot overbelasting en onbegrip van je omgeving.
- Impact op zelfbeeld: Niet accepteren betekent vaak ook dat je worstelt met jezelf. Je kunt het gevoel hebben dat je moet voldoen aan een norm die niet bij je past. Dit heeft invloed op je zelfbeeld en kan gevoelens van falen of onzekerheid versterken.
- Onbenut potentieel: Wanneer je je diagnose niet erkent, loop je kansen mis om te groeien. Hulpmiddelen en strategieën blijven onbenut, terwijl die je juist kunnen helpen om sterker in je schoenen te staan.
Waarom acceptatie zoveel verschil maakt
Het accepteren van een diagnose kan een leven veranderen. Niet omdat het ineens alles oplost, maar omdat het een nieuwe start biedt.
- Hulpmiddelen en strategieën: Door acceptatie kun je ontdekken welke hulpmiddelen je helpen. Denk aan een planner die structuur geeft, of therapie om beter met stress om te gaan. Dit maakt het dagelijks leven een stuk lichter.
- Meer begrip van je omgeving: Wanneer je openstaat voor je diagnose, is het ook makkelijker om anderen uit te leggen wat je nodig hebt. Dit kan zorgen voor meer begrip en minder spanningen, zowel thuis als op het werk.
- Groei en ontwikkeling: Acceptatie maakt ruimte voor persoonlijke groei. Je leert je sterke punten kennen en gebruiken, in plaats van jezelf steeds aan te passen aan een ideaalbeeld dat niet bij je past.
- Inspirerend voorbeeld: Mensen die hun diagnose accepteren, laten vaak zien dat je succesvol en tevreden kunt zijn, mét autisme. Dit werkt inspirerend, zowel voor jezelf als voor anderen.
Hoe om te gaan met een diagnose
Acceptatie is een proces en dat gaat niet vanzelf. Toch zijn er stappen die kunnen helpen.
- Informeer jezelf: Lees boeken, luister naar ervaringsverhalen en volg trainingen. Hoe meer je begrijpt, hoe minder eng het voelt.
- Zoek lotgenotencontact: Praten met anderen die hetzelfde meemaken, kan enorm opluchten. Het geeft je herkenning en biedt praktische tips.
- Vraag professionele hulp: Een coach, psycholoog of andere specialist kan helpen bij het accepteren van je diagnose. Samen kun je werken aan oplossingen die bij jou passen.
- Geef jezelf tijd: Het is niet nodig om alles meteen te omarmen. Sta jezelf toe om stap voor stap te ontdekken wat de diagnose voor jou betekent.
Het niet accepteren van een autismediagnose heeft gevolgen, zowel op werk als in je privéleven. Van spanningen en overbelasting tot een negatief zelfbeeld. Acceptatie opent juist de deur naar meer begrip, groei en rust. Het vraagt tijd en moeite, maar het resultaat kan een wereld van verschil maken. Je hoeft het niet alleen te doen – hulp en steun zijn altijd binnen handbereik.
