Kind met autisme wordt vaker gepest

Scholieren met autisme worden vaker gepest dan neurotypische scholieren en studenten met andere speciale onderwijsbehoeften. Dit blijkt uit verschillende onderzoeken. Het hebben van vrienden en sociale steun is een beschermende factor tegen pesten. Autistische kinderen hebben echter moeite met het ontwikkelen en onderhouden van vriendschappen, waardoor ze een groter risico lopen om slachtoffer te worden van pesten.

Verminderd vermogen om zich in te leven in de perspectieven van anderen, is een andere eigenschap van autisme die bijdraagt aan het verhoogde risico op pesten. Autistische kinderen hebben moeite met het begrijpen van sociale signalen en het innemen van het perspectief van anderen. Hierdoor kunnen ze moeilijk hun gedrag aanpassen aan de normen van de groep.

Als autistische kinderen als “anders” worden beschouwd omdat ze zich niet aanpassen aan sociale normen, worden ze vaak gepest door hun niet-autistische leeftijdsgenoten. Daarentegen tonen autistische kinderen vaak een verhoogd emotioneel inlevingsvermogen, wat betekent dat ze de emoties van anderen direct kunnen voelen. Niet-autistische kinderen die pesten vertonen daarentegen verminderd emotioneel inlevingsvermogen. Deze verminderde empathie bij niet-autistische pesters en autistische slachtoffers ondersteunt het “dubbele empathieprobleem” van Milton. Dit houdt in dat zowel niet-autistische als autistische individuen evenveel moeite hebben om zich in elkaar in te leven.

Verschillende studies hebben verschillende prevalentiecijfers gerapporteerd van pesten onder autistische kinderen, variërend van 34% tot 54%. Dit komt door methodologische verschillen tussen de studies, zoals verschillende meetmethoden, informatieverstrekkers, tijdsframes en definities van pesten.

Ouder- en zelfrapportages over pestervaringen blijken inconsistent te zijn. Ouders observeren het sociale gedrag van hun kinderen alleen in specifieke contexten en hebben daarom mogelijk een andere perceptie van de ervaringen van hun kinderen met pesten. Het is echter onduidelijk hoe de percepties van ouders verschillen van die van hun kinderen.

Sommige ouders melden hogere percentages van pesten dan hun kinderen, terwijl sommige kinderen hogere percentages melden dan hun ouders. Zelfrapportages van pesten bij autistische kinderen blijken echter geassocieerd te zijn met internaliserende symptomen, wat suggereert dat de negatieve gevolgen van pesten verband houden met de eigen perceptie van kinderen van slachtofferschap. Daarnaast dragen variaties in de meetinstrumenten voor pesten en autisme bij aan inconsistente.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.