In de behandeling van mensen met autisme worden antipsychotica vaak ingezet, hoewel het bewijs voor hun langdurig gebruik bij gedragsproblemen zonder onderliggende psychiatrische stoornis niet overtuigend is. Een recente systematische review en meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT’s) werpt extra licht op dit controversiële onderwerp.
De resultaten suggereren dat risperidon en mogelijk aripiprazol enige verbetering kunnen bieden bij kinderen met autisme, maar er werd geen dergelijk bewijs gevonden voor volwassenen of andere antipsychotica. Het belangrijkste punt van zorg bij het gebruik van antipsychotica bij autisme is het verhoogde risico op bijwerkingen.
Het onderzoek toonde een significant hoger risico op algemene bijwerkingen, gewichtstoename, sedatie en toegenomen eetlust in de antipsychoticagroep. Hoewel deze bijwerkingen soms als mild worden beschouwd, kunnen ze een aanzienlijke invloed hebben op de levenskwaliteit en het welzijn van mensen met autisme.
Voor volwassenen met autisme is het van essentieel belang dat zij volledig worden geïnformeerd over de voor- en nadelen van antipsychotica en dat zij actief deelnemen aan het besluitvormingsproces over hun behandeling. Artsen en zorgverleners moeten goed luisteren naar de ervaringen en behoeften van de cliënt en gezamenlijk werken aan een behandelplan dat het beste past bij hun individuele situatie.
Samengevat kan antipsychotica enige voordelen bieden bij het behandelen van bepaalde gedragsproblemen bij kinderen met autisme. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik ervan bij volwassenen en andere antipsychotica. De behandelbeslissing moet zorgvuldig worden genomen, waarbij het welzijn en de voorkeuren van de persoon centraal staan.
Randomised Controlled Trials (RCTs) zijn een type wetenschappelijk onderzoek dat wordt gebruikt om de effectiviteit van bijvoorbeeld een bepaalde behandeling of medicijn te beoordelen. RCTs worden beschouwd als een van de meest robuuste methoden voor het evalueren van de causaliteit tussen een behandeling en de uitkomsten, omdat ze de invloed van bias minimaliseren en een gecontroleerde omgeving bieden om causale verbanden te onderzoeken.
In een RCT worden deelnemers willekeurig toegewezen aan twee of meer groepen. Eén groep ontvangt de interventie die wordt onderzocht, terwijl de andere groep(en) een controlebehandeling of placebo (nepmiddel) krijgen. Het doel is om de effecten van de interventie nauwkeurig te kunnen beoordelen door te vergelijken met een groep waarin de interventie niet wordt toegepast. Het willekeurig toewijzen van deelnemers zorgt ervoor dat er geen vooroordelen zijn bij het selecteren van wie welke behandeling krijgt, wat de kans op vertekende resultaten verkleint.
RCTs zijn vooral nuttig om te bepalen of een behandeling daadwerkelijk werkt en om te onderzoeken of de voordelen van de behandeling opwegen tegen de risico’s en bijwerkingen. Ze worden vaak gebruikt in de geneeskunde, psychologie en sociale wetenschappen om de effectiviteit van nieuwe medicijnen, therapieën of interventies te beoordelen.
Deb S, Roy M, Limbu B, Akrout Brizard B, Murugan M, Roy A, Santambrogio J. Randomised controlled trials of antipsychotics for people with autism spectrum disorder: a systematic review and a meta-analysis. Psychol Med. 2023 Aug 4:1-9. doi: 10.1017/S003329172300212X. Epub ahead of print. PMID: 37539448.
