Incel, een samentrekking van ‘involuntary celibate’, is een term die steeds vaker opduikt in zowel media als wetenschappelijke discussies. Het beschrijft personen, vrouwen, maar voornamelijk mannen, die ongewild celibatair zijn en zich vaak verzamelen in online gemeenschappen. Deze groepen staan bekend om hun soms extreme visies en een vijandige houding tegenover vrouwen. Recent onderzoek werpt licht op de complexiteit van deze gemeenschap, met een specifieke focus op de geestelijke gezondheid van haar leden.
Wie zijn incels?
Volgens het laatste grootschalige onderzoek onder 561 deelnemers, gerekruteerd uit incel-gemeenschappen, blijkt dat incels een diverse groep vormen. De leeftijden variëren van 18 tot 73 jaar en 42% van hen behoort tot etnische minderheden. Opvallend is dat een groot deel (82%) werkzaam is of onderwijs volgt, en dat ze politiek gezien licht links van het midden staan. Daarnaast is 30% van de incels neurodivers.
Geestelijke gezondheid
Het onderzoek toont aan dat ongeveer 40% van de incels te kampen heeft met matige tot ernstige depressie en angstniveaus. Alarmend is dat ongeveer 20% van hen dagelijks worstelt met suïcidale gedachten. Deze cijfers benadrukken een urgente behoefte aan betere toegang tot geestelijke gezondheidszorg voor deze groep.
Ideologie en sociale netwerken
Ondanks hun diversiteit is er een aanzienlijke overeenkomst in de ideologieën die binnen de incel-forums worden gedeeld. Twee derde van de incels is het eens met de stelling dat vrouwen voornamelijk vallen op een kleine groep zeer succesvolle mannen. Ze beschouwen feministen gemiddeld als hun grootste ‘vijanden’, met een score van 4,35 op een schaal van 1 tot 5. Qua netwerken blijkt dat incels voornamelijk actief zijn op anonieme of pseudonieme sociale media en forums, wat de zorg over hun invloed op de bredere samenleving enigszins tempert.
Vergelijking en cultuurverschillen
De studie maakte ook culturele vergelijkingen mogelijk tussen Amerikaanse en Britse incels, waarbij slechts marginale verschillen naar voren kwamen. Dit duidt erop dat incels over de Atlantische Oceaan heen vergelijkbare achtergronden, mentale uitdagingen en ondersteuningsnetwerken delen.
Potentiële oplossingen
De onderzoekers suggereren dat een verbetering in geestelijke gezondheidszorg en het aanpakken van schadelijke ideologieën effectiever zou kunnen zijn dan het verstoren van hun netwerken. Dit onderstreept het belang van proactieve interventies die niet alleen de gemeenschap als geheel, maar vooral de individuen binnen de incel-beweging ten goede komen
Conclusie
Het incel-fenomeen is complex en vereist een genuanceerde benadering die verder gaat dan stereotypen. Dit recente onderzoek biedt waardevolle inzichten die kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van gerichte interventies om niet alleen de publieke veiligheid te vergroten, maar ook om de levens van deze individuen fundamenteel te verbeteren. De tijd is rijp om deze inzichten om te zetten in actie.
Costello, W., Rolon, V., Thomas, A. G., & Schmitt, D. (2022). Levels of well-being among men who are incel (Involuntarily Celibate). Evolutionary Psychological Science, 8(4), 375-390.
Whittaker, J., Costello, W., & Thomas, A. G. Predicting Harm Among Incels (Involuntary Celibates): The Roles of Mental Health, Ideological Belief and Social Networking.
