In een wereld waar technologie elk aspect van ons leven raakt, is het niet verrassend dat sommigen een diepere, zelfs seksuele connectie met technologie ervaren. Deze fascinatie staat bekend als technoseksualiteit, een term die meer inhoudt dan slechts een voorliefde voor gadgets. Dit artikel duikt in de wereld van technoseksualiteit, een verschijnsel dat steeds meer aandacht krijgt naarmate technologie geavanceerder wordt.
Wat is technoseksualiteit?
Technoseksualiteit wordt gedefinieerd als een seksuele oriëntatie of voorkeur waarbij individuen seksuele opwinding vinden in technologie. Dit kan variëren van een seksuele aantrekkingskracht tot robots of virtuele avatars, tot een opwindende beleving bij interacties via sociale media. Het gaat verder dan de standaard fascinatie voor nieuwe technologieën; het is een vorm van paraphilie waar technologie centraal staat in de seksuele beleving van het individu.
De uitingsvormen van technoseksualiteit
Technoseksualiteit kent diverse uitingsvormen. Sommige individuen vinden seksuele opwinding bij de interactie met sociale media, zoals het ontvangen van “likes” of reacties op platforms zoals Facebook en Twitter. Anderen kunnen een diepe connectie hebben met hun seksueel stimulerende speeltjes en kunnen zich geen seksuele relatie voorstellen zonder deze technologische hulpmiddelen.
Een opmerkelijke verschuiving vindt plaats in de virtuele wereld, waarbij individuen avatars creëren voor interacties die zowel emotioneel als seksueel van aard zijn. Websites zoals Second Life bieden gebruikers de mogelijkheid om hun eigen avatars te ontwerpen en interacties aan te gaan in virtuele werelden. Deze avatars kunnen idealistische of fantasierijke representaties van de gebruiker zijn, die soms compleet verschillen van hun werkelijke zelf.
Seksrobots
Naarmate de AI-technologie vordert, neemt ook de belangstelling voor seksrobots toe. Deze robots bieden de mogelijkheid voor een volledige seksuele en soms emotionele relatie, waarbij de interactie met een menselijke partner overbodig kan worden. Een recente enquête van Yougov uit 2020 toonde aan dat 22% van de respondenten overwoog om seks te hebben met een robot. Dit illustreert de toenemende acceptatie en nieuwsgierigheid naar technologische alternatieven in seksuele relaties.
Fantasieën over technologie
Opvallend genoeg zijn er ook mensen die seksuele fantasieën ontwikkelen over hun spraakgestuurde assistenten, zoals Siri en Alexa. Onderzoeken, zoals een enquête van Mindshare, toonden aan dat 26% van de respondenten seksuele fantasieën had over hun spraakassistent, en 37% verliefd was geworden op hun assistent, wensend dat deze echt was. Dit fenomeen wordt zelfs weerspiegeld in popcultuur, zoals de film “Her” waarin de hoofdpersoon een seksuele en romantische relatie ontwikkelt met een computerstem.
Acceptatie
Net als bij andere seksuele oriëntaties zoals sapioseksualiteit, panseksualiteit of aseksualiteit, zou de identificatie als technoseksueel vrij moeten zijn van schaamte of stigmatisering. Hoewel het geen nieuw seksueel label is, leidt technologische vooruitgang tot een groeiende erkenning en acceptatie van technoseksualiteit. Voor sommigen elimineert deze voorkeur de complexe dynamiek van menselijke seksuele relaties, wat een aantrekkelijk aspect kan zijn.
Overwegingen
Hoewel technoseksualiteit voor velen een geldige vorm van seksuele expressie is, is het belangrijk om op te merken dat, zoals bij alle seksuele voorkeuren, eventuele negatieve gevolgen voor het welzijn moeten worden overwogen. Mensen zijn van nature sociale wezens; als een seksuele voorkeur negatieve invloed heeft op andere sociale interacties, kan het raadzaam zijn om professionele hulp te zoeken.
Technoseksualiteit weerspiegelt een fascinerende kruising tussen technologie en menselijke seksualiteit. Het biedt een venster op hoe diep technologie verweven kan raken met ons persoonlijke en intieme leven. Terwijl de technologie voortschrijdt, zal ons begrip en onze acceptatie van deze en andere nieuwe vormen van seksuele identiteit waarschijnlijk blijven evolueren.
Foucault, Michel. 1993. “About the Beginning of the Hermeneutics of the Self: Two Lectures at Dartmouth” in Political Theory 21(2): 198-227.
Garlick, Steve. 2011. “A New Sexual Revolution” in Canadian Review of Sociology 48(3): 221-239.
Waskul, Dennis D. 2015. “Techno-sexuality: The Sexual Pragmatists of the Technological Age.” Pp. 89-107 in Selves, Symbols, and Sexualities: An Interactionist Anthology, edited by Thomas S. Weinberg and Staci Newmahr. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
